дава (гл.) - на (предл.)

Првин било така: ако продадеш толку и толку волна, една четвртина даваш на власта.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Првото шише Верга му го даваше на Томе а тој го држеше на колено како внуче, додека наредните се ставаа на маса среде чиниите со риба и со месо.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ајде, не плаши се. Не те давам на дрварите. Нека собираат суви гранки.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Море што се пречкате тука, дајте ја ваму јас ќе ја пресечам. (Ја грабнува погачата, сече и фрла пред секого по едно парче, а останатото ѝ го дава на Ката).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
АНЃЕЛЕ: (претурајќи во куферот вади чивт женски чевли, женски копринени чорапи и златен прстен и ги дава на Ана.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
А ако не те кечам, те давам на суд.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
По пат на компромис, нерегуларностите му даваа на тоа лице провокативност и егзотична магија.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„А сега види, пријателе мој. Од Советот за алкохол имам овластување да не му давам на муштеријата да пие ако сметам дека испил многу.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Ме одведе до Велес со џипот. Ете, тоа се случуваше“, рече, иако и самата беше свесна дека паузата што ја направи додека го смисли одговорот беше предолга и ѝ даваше на ситуацијата сјај на раскошна лага.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се разбира, некои гејови и луѓе што им се благонаклонети реагираа со поддршка и со ентузијазам, но многумина други приговараа дека сум бил непромислен и провокативен, дека сум ги ставал геј- мажите на лош глас, сум продавал стереотипи со тоа што сум имплицирал дека геј- мажите се различни од стрејт- мажите, дека сум ја изнесувал лудата идеја дека постои нешто што се вика геј- култура и дека е различна од стрејт- културата, дека сум ја потврдувал хомофопската претстава дека геј- мажите „врбуваат“ стрејт- мажи да се впуштат во „геј- стилот на живеење“ или дека сум ѝ давал на верската десница оружје со кое ќе удри по нас, а со тоа сум ја загрозувал борбата за граѓанските права на лезбејките и на гејовите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Три пати во годината заедно со сите Густави одеше низ Виена, за да им купи облека.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еднаш месечно од својот брат ќе земеше пари кои беа потребни за издржување на неговите синови, па им ги даваше на нивните мајки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
95. Значајно е што и Мисирков меѓу највидните македонски револуционери, и тоа „сепаратисти“ (со смислата што му се даваше на овој поим во тоа време), на прво место го поставува Гоцета Делчев, независно од тоа што овој не стигна да се изрази и јавно како „национален сепаратист“.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но токму нашите сметки не им даваат на европејците можност да му притекнат на помош на мирното население.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Турција ќе вели оти таа сѐ што може да направи ќе направи и направила, а повеќе не можела да направи затоа што комитетите не му даваат на населението да се успокои, а во една земја каде што сѐ е во воена состојба сите добри намери на владата се рушат од спротивставувањето на немирното население; а ако воената состојба се продолжи повеќе од една година, реформите ќе застарат по наша вина и ќе се закопаат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
МЕТОДИ: (Престанува со отпашувањето на ремникот, го вади револверот и му го дава на Луков.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Така е, Тој не ќе ги остави да ми го ископаат срцево и да му го пратат како подарок на некој дамкав и `рскавичав реонски секретар што остарел предвреме од алчност додека му грабал и ништо не му давал на животот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Василка им дава на децата по полна рака бонбони, леблебии и суво грозје.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Не? Добро; откривањето на документот на трето лице, кое нема да го именувам, би ја довело во прашање честа на една личност од мошне висока позиција; и оваа околност му дава на имателот на документот моќ над видната личност чиишто чест и спокојство на тој начин се доведуваат во опасност.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во градината се ширеше миризбата на печеното од под сачот, на различните цвеќиња, на свежината која допираше од здивот на блиската река, од миризбата на печеното тесто со различни вметоци што се ослободуваше од подотворениот сач.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа што ѝ недостигаше го купуваше на блискиот зелен пазар, а вишокот зарзават од градината им го даваше на блиските соседи со кои на есен подготвуваше туршија и друга зимница за зимскиот период.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така е, Тој не ќе ги остави да ми го ископаат срцево и да му го пратат како подарок на некој дамкав и 'рскавичен реонски секретар што остарел предвреме од алчност додека му грабал и ништо не му давал на животот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа можеше и да се очекува, зашто политичките престапници обично не беа давани на суд, ниту беа јавно обвинувани.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За намалување или кратење на работничките права зборуваме кога преку донесување на нова законска регулатива (измени и дополнувања на постоечки закон или изгласување нов закон) доаѓа до намалување на правата кои законот им ги дава на работниците.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Попот зовре уште толку и престана веќе да оди кај Рожденката да и крсти вода, од инает не побара кутол на Митровден и сите поскури што ги носеше Нешка в црква ги враќаше назад или му ги даваше на крмникот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Цела година го носи гунчето наопаку, береше китки по нивјето и гората и му ги даваше на комшичето Стојана кое им беше врсниче.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Овие лекови како да имаа некакво посредно влијание врз расположбата, врз здравјето на Мајка кога им ги даваше на другите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Лелекаше силно, и го бацуваше татка си во ковчегот и не им го даваше на луѓето да го спуштат во гробот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Пошто од селаните билките, печурките и боровинките ги откупуваа селските задруги, на Сврделот не му беше тешко работите да ги нареди така што стоката тие да не ја дават на некој друг додека прво не се допрашаат од него дали тој сака да ја земе или не.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Врти се роју умен, вртлогу ти кој си на небо, биди на земја вртилишта, улишта, восочни легла рам-меморија на приземје и кат давам за твојот „латински џагор“26за твојот бесценет секрет меден збор, афродизијак и медовината капната од небо ти ја давам на серафим налик и на мираз од нечија блага душа и изблик на вечноста ти нудам „гола како кокошкин врат“ за да се собереш, сакана да дојдеш на врв врба во моето гнездо озарено со етер со екстракт од масло со медоносно билје ти нудам енигматични игри крстословки, ребуси пополнување на празнините и сотките осмислување на келиите - безбројните восочни клетки ко минијатурни смрчки
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Селаните им даваа на војниците кокошки и јајца, а овие им даваа сиви кошули, чорапи, фанели па дури и нови војнички чевли.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Имаше секакви мислења: едни велеа да се реши никој да не му дава на Лумана ништо, па макар колел и бесел, други беа да се отепа, трети да му се стори тоа на Бошка Манев.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Луман, налутен, го удри Мирчета со нога уште еднаш и рече: - Да запаметите како не се давало на Лумана арамијата...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
ПОЦКО: Е, ај, како пиле, така здрави и живи биле, а најмногу да си здрав и жив ти, куме Давадосе! (Пие, и дава на Петрија.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: (Како за утеха.) Па, најпосле, едно сонце нѐ грее. Сите пиеме со уста, безбели.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПОЦКО: Касни малце, па ќе се разјадеш.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: (Го зема шишето.) Како благословивте, така бог да даде!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПОЦКО: (Отпива, му дава на Теодос.) Повели, куме...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Проштавај, куме! Што дал господ! (Вади од пазува раскречена виљушка, набодува една дробенка и му дава на кумот.) На, куме, мезе! Декшавај!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Злото чкрта со забите, се рони песокот на пакоста, во животот ќе го добиеме тоа што има го даваме на другите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако сакаат да нѐ ослободат Бугарите, зошто нѐ даваат на Италијанците, вели некој човек.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го шетаме од рака на рака и не го даваме на обработка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)