грее (гл.) - месечина (имн.)

За еден момент беше заборавила колку силно грееше месечината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Време е да одиш по симиди - ме поттикнуваше Катерина откако донесов бокал вода и ѝ го поливав вратот над мијалникот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе се изјазам по стеблото на лозницата на чардакот, а таа горе чека, потреперува како лист од трепетлика, по кошула, на градите грее месечина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Надвор толку силно грее месечина, човек може, гледајќи низ пенџерињата во дворот и на сокаците, да ги разпознава стапалките на живината во снегот, и толку е студено - да ги ожали ѕверовите во гората.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)