гребе (гл.) - грло (имн.)

„Не зезај, дај цигара!“ Првиот дим ти го гребе грлото...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Наслушнувам „смрт“ и „семе“ во иста реченица, два збора чија близина вознемирува, а што сега го гребат грлото на човекот што ме создаде.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сув каменов прав навлегува во дробовите и го гребе грлото.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)