Го заградивме со чантата, врзувајќи го за рачката.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Го остави чешелот и стана од тапацираното столче префрлајќи ги една преку друга полите од бањарката и врзувајќи го коланот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- Откога ќе се ожени и оплоди, покрај принципи, концепти и авторитети, доаѓа многу цврстата рамка, родителството, врзувајќи го за своето чедо, го оградува јаремот – родител, речиси до крајот на животот – зборуваше старецот. – Таквиот човек, окован во стеги, не е свој.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Не врзувај го животот во опасачи, во ремени, во ортоми, ми вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)