воздивне (гл.) - мајка (имн.)

- Ех, - воздивна мајка му - што татко имаше! Секој го познаваше.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Повеќе не знам, - воздивна мајка му. - Да беше жива баба ти докрај ќе ти ја кажеше.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)