вовлече (гл.) - дим (имн.)

Откако стави ново цигаре во килибарното чибуче и добро го вовлече димот, со цврстина во гласот, продолжи: - Земи нѐ, сине, на пример, нас, среде народите на Балканот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Од пепелникот ја зема цигарата, допола попушена, но сé уште запалена, длабоко вовлече дим, потоа го истисна од себе заедно со една подолга воздишка, снажно го превитка опушокот во црната утроба на пепелникот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)