вика (гл.) - намерно (прил.)

Си го бришеше лицето, целото испотено, со својата голема нечиста престилка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„... Хортанса исто беше во транс додека ми ја раскажуваше случката...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Визјо кој си ја спушташе ролетната, ми вика намерно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)