вика (гл.) - претседател (имн.)

Вториот исто така беше еден висок човек; тој беше Претседателот на Задругата, сите го имаа испозаборавено неговото име и го викаа Претседателе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Да се запре ова лудило! Да се запре! - почна да вика претседателот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- О господе, што ти згрешивме... - се крстеа луѓето. - Не кревајте паника, луѓе, - викаше претседателот на фронтот Анаѓија, - Тане не е никаков стручњак...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)