вели (гл.) - веќе (прил.)

Не велеше веќе „нем” мајстор Миклош.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Јас не бев за во пеколот, си велам веќе целиот во паника.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Луѓето како јас имаат последичен праисход: велат веќе речени работи кога на пример се спомнува сексуалната егзалтација: еби си мајката, фати џенем, вит не видело и невиделица, така за луѓето како јас, така и јас: еби си мајката, оди.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа: вљубена во свилата и годините на студентскиот театар кога јас ѝ ја натокмив улогата што еве ја игра и сега па го повторува делот од монологот за клетвата во стихови од Мајаковски на сет глас, клетата бара спас за реченото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)