вели (гл.) - јас (зам.)

Само на својата кожа ќе осетиш, зошто: „Среќен е оној што умее да сака“, вели Хесе, „и да биде сакан“, велам јас. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
- Не знам што да направам за да ти помогнам, му велам јас на Мирчета, да појдеме кај Маса Ќулумоска, му велам, може таа знае некој маривет. Нека ти закуша, го наговорувам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Слушај ваму, Велико, ми вели Дуко Вендија. - Слушам, браче Дуко, велам јас... мислам дека нешто сум згрешила во редењето на лисникот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ќе носиш одоздола, од Грција, му велам јас, таму не се војува. - Грција е сиромашна земја, вели Григор, сѐ што има Грција, сето ѝ е од бога.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ајде, велам јас, и одиме, излегуваме нагоре. Ја изминуваме Горна Црква, се растргуваме со добиците. 200
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
АНЃЕЛЕ: Еве и Ана вели како што велам јас.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Соземи се“, му велам јас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И вистината разорува. Добро, велам јас. Добро, и тоа може да се случи.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- И да се прават бочви и качиња, велам јас, да се киснат и да им се стегаат обрачите...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Дињата и сладоледот се кочан ладни“, ѝ велам јас, „а сега и грозје ќе извадам“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ааа, вие нешто тајно се договарате, нели? – свикува тетка Ана.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ти велев јас, утре ќе дојде снегот, го чувствувам во носот, во колената, а ти - не, рано е.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Водарките ја дупнаа со лакти средната другарка, а левата рече: — Ами кога та веле јас, златна, оти попот а оставил Анѓа, ти ка велеше? Не веруам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- А зошто ме чекаш, ѝ велам јас, болви за да ти тепам меѓу колена? И ѝ врзувам една шлаканица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— А кај ги тепаме ние, му велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мислев дека те разонодува, велам јас.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Можеби немаш ништо важно да ми кажеш?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Какво лажење, му велам јас, не сум дете. Дете си ами што си, штом вака збориш, ми вели тој.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Што останало од лани, велам јас, кога и лани немавме за јадење. 112
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— Пушти ме, му велам јас, не можам да дишам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Колку што гледам, ти си имаш обележано за тебе гроб горе на повисоконо, кај фамилијарните гробишта“. „Да“, му велам јас, „имам обележано“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Инаку, не ги знам причините, но тој генерал мене многу ме потсетуваше на татко ти.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Ако не си женет, поведи ме со тебе, вели Левтерија. - Каде, велам јас, кај да те водам?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ех, ништо, му велам јас, ништо не можеш да донесеш ни на раце, во најлонче, а камоли со трактор.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Руски, што сакаш да речеш“, велам јас, „дека може да го предадеш и во делови?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислев, велам јас, ако ја имаат книгата, да најдам начин да ја прегледам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Не биди сосема сигурен дека се шутраци“, си замислував Даскалов како ме теши со она потчукнување по моето рамо.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не се смеам, велам јас, туку се радувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се држам, се држам, ѝ велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти велам јас дека не е тоа лозје за тебе...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Сакаш да гледам малку замижано, а? - велам јас и ги стискам малку очите.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Вие може да верувате дека знаете, но јас тврдам дека и мојот професор од Виена ќе ви го речеше ова што ви го велам јас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
— Сакаме да го видиме, велам јас и пак му ја вртам главата, не му го поземам зборот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Баси му мртовците, вели Гоше Љубин, овие ќе ни го истурат котлето. - Кое котле, велам јас. - Тоа со бакрданикот, вели Гоше Љубин. Се насмеавме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Добро“, му велам јас, обидувајќи се да го скријам гневот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ајде, удри, велам јас сум отсекаде удрена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нели ви велев јас: снагата да ви ја имама, умот да ви го немам.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Па има некоја причина, но јас не ја знам, а можеби и никој не ја знае, - велам јас.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Е, ме гости, бре Гојко, велам јас, убаво ги штави.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— Случајно сме се фатиле, му велам јас и си ги кријам очите од срам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Само ти немаш никаков кабает, - му велам јас нему. Задирливо.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Молчи кога остана жив, ќе му велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Уште кравата и магарето, велам јас, и кучето, Чако, што не те позна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ај не играј си шукшуле, му велам јас на Јона, не играј си клиска со мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Па има некоја причина, но јас не ја знам, а можеби и никој не ја знае, - велам јас.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
— Скокај, му велам јас, скокај, ако знаеш да се радуваш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Мојот бакшиш од Ѓурѓовден на Ѓурѓовден - ми го пропушта Кадрија спремниот одговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И така, ти велам јас, нас, четиристотините и нешто деца нѐ одведоа пеш во Долно Дупени и од таму во Љубојно каде ја преспавме ноќта.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Ви велам јас да го убиеме совреме ова копиле!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Така и треба! Инаку, ако ги здогледаше, ќе мораше да им оставаш и бакшиш - му велам јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Многу деца си направил, вели Витомир, алал да ти се панталоните, - Панталоните не прават деца, му велам јас на Витомир.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ами и ти не беше ваква, ѝ велам јас на Стојна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— Што рече, вели Јоанидис. — Тоа што чу, велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„А жената?“, прашува тој. „И таа сака овде“, велам јас.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А Рајна не престанува да нагаѓа: „Или, тој лично, му ја подметнал жена си. Онака, најбесрамно.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Извињајус“, додавам и го оставам среде масата шишето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не смееме да веруваме“, му велам јас, „дека сме негови потчинети или да не даде Господ негови пленници.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зборував со библитеката, велам јас, прашував за некоја книга.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Велам јас: од кол, на кол - понатаму се знае каде му е редот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Тука сум“, му велам јас.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се држам, се држам, велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И, се поболе отец Ангелариј од жал, од некаква чудна болест: почна да им ги заборава имињата на нештата, и многу нови, чудни зборови употребуваше за да ги означи предметите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа го велам јас, Џо од Оклахома, единакот на Бен Џонсон, тоа го валам јас.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Кој мислиш да победи, велам јас, белине или црнине пилишта?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само ќе ги поткрене рамињата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Исто е и не е исто, вели по некое време тој. Ех, велам јас, толку години поминале.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Не знам, велам јас, не се разбирам од политики.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Копај“, му велам јас, „сакал господ јас и ти да се поврземе меѓу себе со копање“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
— Не истрчувај се многу, му велам јас на Хаџиевски, а тој ми се свртува и вели: — Каде е тоа Срем, Небеска?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Имам друга работа, му велам јас, работам друго, пишувам на машина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И велам, си велам јас, кога си помислувам за нив, колку повеќе нив си ги спомнувам, толку повеќе ги сакам, копнеам и болам, се топам и смрзнувам и се губам во мислата во која е собрано се она што беше куќа и сите во неа, што беше семејство и родбина, нива, лозје, градина, смеење и тажење, радости, болка и фален да е Господ Бог, затоа што се ни даде!...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Оваа работа, ќе бара нова работа, вели Мирче. - Ќе бара, велам јас, ќе бара да се клепа ралникот, ќе бара орање, сеење и влачење...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Уште една победа, си велам јас во себеси.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Ако не знаеш ти и господ не знае, му велам јас оти господ знае за нас само колку што знаеме ние за него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Знам дека би сакала – велам јас. – Сто пати сум го чула ова од тебе, ама немаш „три чисти”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Дај боже да е генерал, ѝ велам јас на мајка, се пресмевам, оти имав чуено за генерали.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Сакаш да гледам малку замижано, а? - велам јас и ги стискам малку очите.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Ами кој знае, му велам јас, кој треба да знае? - Господ, вели војводата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не бре, велам јас, да ги исправам еднаш децата на нозе, па после...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
АРСО: Ама зошто да го земеш, чорбаџи Теодосе, не ти се бендисува, кога за ништо не чини! Зошто ти е такво батал, јагурида...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Промените го вознемируваат човека, велам јас.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Извини, - ми вели. - Ништо, ништо, - ѝ велам јас и седнувам на столот крај кујнската маса така што двајцата веќе ни лук јале ни лук мирисале.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„Значи, пуста Стојне, испаѓа дека уште еднаш му имаш згрешено на некого а самата не знаеш на кого!“ и велам јас и вистински се изнасмеав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Да е Маса Ќулумоска, велам јас, со еден скрушец сол ќе го излекува. Со шепотење ќе го излекува, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А кога велев јас, - вели некој од нас. – Кога ти велев главо дебела, гледај кога ни се јаде да јадеме, кога ни се спие да спиеме, и кога што ни се прави да правиме, ама ти – не: ти затвораше ветер во шише со цел да го продаваш како лек за човештвото.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Еда, како да се напијам, велам јас, гледај сето е жарје и пепел, да му бам мајката, еда, јас немам цедилка на устава.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Зошто дојде, сестрице Велико, вели, не ми кажа зошто дојде, не ми се вдаде да те прашам, вели. - Заборавив, велам јас и си заминувам. 85
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што ми зборуваш, Уљо, велам јас, зар се сметна од умот, велам и магла ми се реси пред очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Нека ти се живи, вели Витомир. - И твоите нека се живи, велам јас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е, па останете си со здравје. - Со здравје, благодарам дедо! - велам јас, а Билјана ништо не вели.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Со здравје, благодарам дедо! - велам јас, а Билјана ништо не вели.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Не велам јас дека ние бевме непријатели, скарани или така нешто.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
А може и ништо нема да ви рече.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Абре акмак еден, си велам јас, си бараш олеснение, колку да биде. Ама, ништо не бидна.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Море, чекај, кај одиш, велам јас, уште не сум те видела убаво.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мирче и тогаш рече: - И оваа работа, ќе бара нова работа... - Е, ќе бара, му велам јас, не чини ако не бара, му велам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ебати беља, си велам јас, сѐ наеднаш сака човеков, А го гледам калпазан, ми бара, ама не притиска, туку како колку да помине редот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Зошто се вели Турчин–будала кога овој е толку умен, си велам јас и не можам да се изначудам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Ебатти знаењето, му велам јас, и после се растуривме по куќи, по држави, по светот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
“Ви велев јас,” вели отец Лаврентиј, “книгата мора да е здрава.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сакам да го охрабрам. Сакам да му ги искорнам од главата црните мисли.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако им речеше на пример дека јас сум ти татко ќе видеше како лицата ќе им се преобразеа“, ми вели Даскалов и се смее.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ви велев јас, вели Лазор Ночески, ви велев дека патот им е за бегање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Времето за драпање уште не пристигнало – велам јас - Службено ти доаѓам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веќе бев потсмирена со плачењето, удобно бев сместена во прегратките на мајка ми и се чувствував безбедна, но последниве зборови, колку и да знаев дека татко ми само онака, по навика ги кажува и дека всушност веројатно не мисли баш така, сепак ме избезумија.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ете, тоа го велам јас, лудиот Пандо - гробарот, како што ме викаат...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
„Добро, можеш само малку да копнеш, да видиш на што можеме да се надеваме“, велам јас со молба како што моли очајник.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Е, ќе видиш, Јон, му велам јас на човекот мој, запамети ми го зборот и ќе видиш, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ајде, вели војникот, јас сум готов. - Чекај, му велам јас, овдека ќе чекаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ууу, камен ти под јазик, Уљо, велам јас, ти поткасај си го јазикот, а нему и другата нога нека му се исуши!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Росана на нашиот Шеф! - велам јас малку поофициелно. - Колку што мене ми е познато на катов друга Росана не постои.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Ах, што сум зет, си велам јас, знам инаку на кого да мавам, си велам, и гледам како се прпелкаат луѓето, ошевратени митокос крај меѓата, како кијаници коноп, излезени од под мелица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е многу ти благодариме, браче Огнене, му велам јас, и за јадењето и за умните зборови.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„А, девет дечиња, кучешки сину“, имаш, “ велам јас.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Па добро“, му велам јас, „нека било дванаесет и петнаесет“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Правиме поле, велам јас, правиме ниви, новишта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му велам јас на човекот мој: - Море Јоне, не верувам ова да остане, велам, не верувам утрешен да го дочека, да го раздени.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И ќе ги сакаш луѓето, нели? - велам јас.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Јас ќе ѝ светам, велам јас, и го земам фенерот од Левтерија и Левтерија оди напред а јас одам по неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакам да ја слушнам твојата оценка за атмосферските прилики и другите слични поединости , велам јас, а тој доследно се труди да ги изврши моите наредби.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А и ректорот е жив, заточен во некое идно време.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Па тоа е истото“, велам јас. „Што направил Никола Поцо и како му се вратило?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Море грамотен човек, му велам јас на даскалот, да не си учел нешто за крал, за цар, му велам на даскалот, Харалампије ли се викаше, му го заборавив името.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакаше да биде строг, ама очите му се смееја кога ѝ рече на мама: „Ти велам јас - син ти многу брзо расте...“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Единствен начин да се отвори влезната врата, си велам јас сега додека лежам во постелата буден, би бил тоа да се направи преку натпрозорникот на влезната врата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- В шума еднаш бегавме, велам јас, и пак не се скривме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е, господ да ти даде многу здравје, му велам јас на Мисајлета Ковачот оти ова добро нема да ти го заборавам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Ти се возиш во автомобил“, му велам јас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Ви велев јас дека смрдеата ќе ја истера болеста вели Доксим Тренчески и пие ракија на прагот од меаната.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Имам потреба, ми вели. Каква потреба, му велам јас, камења тешки да туркаш, потреба ли е?
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Грешиш“, му велам јас, но не за да го налутам туку за да го одоброволам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако вие модерното го дефинирате како фрагментарно, фрагментирано, експлодирано, растворено, значи како руина на тоталитетот, тогаш она што го велам јас воопшто не е модерно.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Меѓутоа, пред вратата на вториот кат - како да ме чекаше - стоеше дедо Коле.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
— Веќе е расипан, велам јас и нов бран на скокот ми иде одоздола.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„А тоа не е крушка, туку чашка“, му велам јас, „и не ти турам повеќе ни капка, доста пиеше“, а тој воопшто, како да не ме слуша!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Шеесет германски марки на метро длабинско“, велам јас, „тоа е договорот“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Скрати му ги правата, брате!” ме советува тој.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не бегам, велам јас, идам да ви кажам дека целиот мој вод загина. Бре! ...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си зема слободни денови кога ќе посака!”, му велам јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Господе, велам јас, дали огнот ќе нѐ изгори, дали сонцето или болеста, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Васј, Васј", се изнасмеа тој.“ Со воените нема шега. Кај нив сѐ е прецизно како на вага во аптека.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Лаже, си велам јас.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Кога докажаа, дедо Ангела забележа: - Ти велам јас дека сакаат да ги земеш во четата!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Бегај ти, ѝ велам јас, не стои ми пред пушка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кој народ да се буни, велам јас, ова е стадо без пастир, кај ќе го потераш таму ќе оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не само ридиштата, велам јас, туку сета природа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Си велев јас тогаш - зборуваше мајка ѝ, како сама за себе, - кога ти предложи Хелвиг да тргнеш со него - не се оди со странец.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Нека е со среќа, ѝ велам јас, вие веќе ја обединивте Македонија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Ами од кај дојде, Јоне, му велам јас на мажот, како дозна дека надотекла вода во гумново, му велам, во сонот: - Така дознав, ми вели тој, како што спиев во окопот ми се кажа и дотрчав, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Ајде, Рајно“, и велам јас, „изброј до три и сврти се кон мене. Погледни ме.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Ајде, вика Левтерија одозгора. - Ајде, велам јас, и одвај се одлепувам од местото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Па ти мижи, ќе ѝ велам јас, ако ти е срам, мижи, ќе ѝ велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Ако мислиш дека не сум спремна да ти сочувствувам“, му велам јас за да му се приближам барем малу „тогаш грешиш“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И јас ти пречам, нели?, велам јас.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Ела вамо со мене ко ти велам јас!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Добро“, велам јас, „да видиме, ако треба нешто да се види.“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- На човек му е убаво кога не го пушта работата, велам јас, кога не му дава да мисли на лошо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Офицерите, велат, офицерите ни велеа дека тие јаделе живи луѓе. - Не плашете се, им велам јас, вашите глави се сега посигурни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Богами се она што се случуваше наеднаш ми заличи на убаво подготвена ама смешна приредба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не е разликата во зборовите, вели Витомир, пувкајќи со цигарата, туку во луѓето што ги кажуваат тие зборови. - Луѓето се исти, велам јас, ״ама умот не е ист во луѓето“ , се присетувам на зборовите од Лазора Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Море арно што наврати – ја извлече негде однатре Блаже Ристевски сериозноста и ја обеси на лицето: -Рековме сандак а не ја спомнавме мерката. А на декоратерот му е потребна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ти си крива, ти велам јас, ти за сè крива!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не земај си многу на срце, ѝ велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Ајде, прибери си го јазичето зад забите можеби ќе ти биде полесно да ми објасниш“, му велам јас. И тој си го прибра.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Разбирам, велам јас, риспект, почит, тоа е многу важно!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Ова не ќе излезе на добро, му велам јас на Јона, ова мора да донесе некоја болест, му велам, или некоја чума или краста, му велам, сушна година или вошливо време, му велам, или пак некоја долга војна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама ако се сети, си велам јас со сомневање и потсмевнувајќи се во себе и на себе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Е, добро што не си го видел, му велам јас на Секулета Дамјановски.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Секако, Методија треба добро да ја сработи работата, велам јас.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- Што толчи, овој, вода во аван? - Ти тежела болката, му велам јас, овдека нема вапери...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ќе згасне работата,- му велам јас на човекот со кого овде седам и некако имам чуство на олеснување зашто сета оваа работа воопшто не ми се допаѓаше.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Крсто, кир даскале... - велев јас со растреперен и исплашен глас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„...Кога вие“, продолжи Брчалото, „како што мене ми сечи умот по американцки, ќе ја направите Тумбица како што ви велам јас, врвот да ѝ биде кат оф и рамен како гумно, тогаш јас ќе ви платам на секого по еден долар и можеби уште некоја цента овер, он топ како што велиме ние.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
— Ништо друго и ништо повеќе, велам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Што ќе предвидуваш!“, му велам јас, „треба да се копа“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Зошто да ја запретам“, му велам јас, „варта си е добра, како маст е!“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ништо не направиле, ѝ велам јас, човекот сам се сипе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Мори, оти ти е онака детено, вели, да не ти е изгорено, прашува. - Не е изгорено, ѝ велам јас на Маса Ќулумоска, туку некои мозолки му излегоа, ѝ велам, дали од еврејката или од некоја нечиста жена е видено, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Казна, казна за виновниците, велам јас, така и вие би рекле, да, но не сакате да разговараме за тоа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
СОФРЕ: Порано кога ќе се колнеа старите ќе речеа: (се фаќа за мустаќите) „Овие ќе ги фрлам... таму и таму, ако не го сторам; или ако биде така, или не биде вака, како што велам јас.“
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Време е ние двајцата да смениме плоча!“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Види го мојот господин“, му велам јас, „втасавме до таму, тој да го брани Господа од мене“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Да ти се клекнам на умот, му велам јас, веќе го зедов на заб.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
"Убаво, ти пееле, и пак нека ти пеат", велам јас, ама ептен рамнодушно.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Што мирише овако, прашува Јоле, печени пиперки, велам јас, не мирише овако паприка, вели Јоле, може е клечитурај, велам, или може некој се преобува, од кое кафе да сварам, вели Велика, од најцрното, ѝ се одѕивам, камо да е така, ми враќа таа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А како успеавте да го прочитате тоа што уште не е напишано- му велам јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ролан си има жена, Рајно“, ѝ велам јас за да ја вразумам, но како да ја вразумиш Отиња да не излегува од коритото кога ќе нагрга водата откај Суитлакот, откај Каваклија, откај доловите?...
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јас, на пример, кога велам ЈАС тука мислам и на Иван, простете, пофер би било да речам НИЕ, мислам - јас - Ивана и тој - Иван - никогаш не сме биле во КОЧАНИ.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Море каков куршум, велам јас, од каде куршум, чиј куршум, велам, и тогаш, дали од стравот, окото ми преигра.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Сите млади обично се такви. Напати и непресметливо злочести. Треба да си похрабар и поснаодлив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сепак постои кај нас еден така да речам убав збор: секоја планина си ја знае својата тежина“, велам јас и веднаш замолчувам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Гледај, чудо: им дојде денот и на дивите коњи!“ ме начека.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)