брмчи (гл.) - во (предл.)

Примашот пцуе, а гостите прават непријатни гримаси, нервозно одмавнуваат со раката, како да тераат некаква досадна мува што им брмчи во ушите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога така лежиш, тогаш само рој мисли ти брмчат в глава.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)