бил (гл.) - слеп (прид.)

Умира таткото на Борхес кој последните години бил слеп поради хемиплегија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Хорхе се вработува како библиотекар во една оддалечена библиотека.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Требаше уште да сонува, да доживува посилно отколку во стварноста, како да не е в колиба, по една смрт на човек кој сепак имал веѓи и не бил слеп.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тешко ја повредува главата, а поради труење лебдее меѓуживотот и смртта.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Видот нагло му слаби.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На изворот Свети Анастасија крај манастирот им рече дека со оваа вода свети Наум ги лечел луѓето што пателе од очни болести или биле слепи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Времиња и времиња така. Небаре да си бил слеп и, по долги години, наеднаш да си прогледал.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)