биде (гл.) - ваш (прид.)

Пред неа беше Долгиот. - Млада дамо, дозволете ми оваа вечер да бидам Ваш покорен слуга.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Ќе бидам ваша”, рекла таа, „откако ќе минете сто ноќи чекајќи ме на столчето во мојата градина, под прозорецот”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Вие само ќе вошате плејтс, мисури како што велите вие ќе миете, ќе мопате душемиња и пенџери, ќе пуштате машини за перење и ќе ајронувате, мејтенансот на чоперите ќе биде ваш, такси ќе драјвате, ќе ставате парфеми во тоалетите...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Препуштете се на ветрот на животот, едра нека бидат вашите раширени раце, спремни за секаков предизвик, бранови нека бидат желбите на душата, а брегови вашето срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако бидит к'смет да ујдисаме, пак ти мене ќе пречекаш со Катето овдека на кулата, јас ќе бидам ваш гостин, — ѝ се обрна кон девојчето: — А, Кате?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога љубовта ќе ве најде, пуштете го сидрото, спокојно легнете на нејзините гради, таа ќе ве чува, ќе ве храни, таа ќе биде вашиот мирен дом.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Што заборавате, што заборавате дека моиве ластари ќе бидат ваши раце кога ќе легнете - со внуците да се здравувате А сте ме оставиле само среде оваа штура голотија на ридов за да не умре од немаштија и за да го дојам сонцето.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)