бега (гл.) - и (сврз.)

Е, Лазор, вели, бега, бега и добега.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Она што бега и се губи во секојдневната рутина, се покажува во уметничката употреба на компјутерите и другите виртуелни машини.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Залегнатата клица, заразата на еден живот на судири и амбиции од кој бегав и навистина сакав да избегам, се опираше во мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А јас бегам и нозете се лепат на тоа сребро.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бегајќи и гровтајќи, во бездна се слизнал...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
По него од тага запеал брат му близнак.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Бегаме и се пребројуваме, ама Горачинов ми го нема во бројот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бегам и само се обѕрнувам: душа немам да не иде некој по мене и пак да ми го земе детето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така муцката твоја погана. Ќе бегаш и ќе прашаш има ли ште...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но имаше и фини: ме испраќаа љубезно фрлајќи ми со врвот од прстите водушни бакнежи; но некои врескаа толку силно, што ги собираа и соседите и полицијата; морав да бегам и да оставам сѐ што имав во станот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Од нивните распердушени крилја и пукнати глави бегале и лисиците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од таквите, велеле, се бега и по неврвици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Утредента, по едно изгревање и заодување на крвавата месечина со ископани очи и пукната муцка од слеп судир со планинска цуцулка, се видело: меѓу дрвја и камења биле расфрлени неколку стотици крвави птици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Селаните му го заборавиле зографското мајсторство и без сожалување го гледале како ги влече нозете со мувлосан студ во исчанчените колкови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бегавме и со себе ја понесовме и војната која сѐ уште трае.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Од нив секогаш бегале и ќе бегаат жените.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А јас бегам и нозете се лепат на тоа сребро.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Бузо и неговите панично се размрдаа покривајќи ги главите со раце, бегајќи и чувајќи се од камењата што неопределено и нерамномерно се разлетуваа ваму-таму.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Бегај и, ако успееш, раскажи му ја на светот својата вистина. Побрзо.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Кога го извлекла трнот, мечката рикнала и почнала да бега и да рика; бегала, потоа ќе се свртела, клекнувала и рикала: Сѐ додека ме гледаше така правеше, раскажуваше мајка ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ќе бегаш и - олеле, олеле, ќе викаш и ќе си дуваш во прстите од силна болештина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако зинат да зборуваат или да се проѕеваат, вели, јазикот им бега и надвор им испаѓа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Војските, вели Мисајле Ковачот, не знам кои војски, вели, дали бугарски, дали српски, германски, арапски, француски, којзнае. Иделе некои големи војски, вели, бегале и краделе и палеле...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Бегам и слушам: не правете ја голема, не газете си на родата, високо небо крај нема, за него е малку и да го убиеш и така.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)