Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

- Знам , знам.. – прошепоти Трајанка тивко, сѐ ѝ беше јасно...

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Не ми беше јасно како е можно тоа?

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Што се случуваше на плоштадот? Ние, горе на Калето, не можевме да разбереме што се случуваше, но ни беше јасно дека се работи за нешто големо, повозрасните велеа историско, што требаше да ни се разјасни со текот на времето...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Размислував да се обидеме во бунарот да фрлиме храна за козите и за Чанга. Беше јасно на што целеше татко ми.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Само не беше сигурен кога тоа ќе се случи, но му беше јасно дека партијата го има утврдено денот „Д” за конечно обвинување и ликвидирање на козите.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Но би, што би... Тогаш, кога требаше да му најдеме погодно име на козлето, на татко ми му беше јасно дека брат ми длабоко забраздува во политиката.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Од друга страна, во тој ред на мисли го расколебуваше ситуацијата дека во државата имаше повеќе републики и ништо оттука не беше јасно!

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Беше јасно дека козарите нема да отстапат ниту чекор. Партискиот секретар беше бесен, но се воздржуваше.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

„А ние, долно маало, мислевме поплава!“ Веќе беше јасно дека ова не е работа на Џорџ и на Жабе.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Како во полусон, поднаежен во тоа октомвриско пополноќие, веќе ми беше јасно дека не сум сред онаа фина обезбеденост и измазнетост на собирот на писателите.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Имено стоеше: „Јас раб божји Никола Спиро Поцо...“ Сега беше јасно дека оние иницијали што ги сретнав втиснати во текстот на црковното ѕвоно оној ден кога ја посетив црквата и гробиштата, а кои гласеа “Н.сП“, значат всушност „Никола Спиро Поцо“.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Се радувам, бидејќи во неа ја гледам Ласа.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Во ходникот ме пречека докторот. Се ми беше јасно! Го проколнав денот кога ја донесов.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Што се случи наеднаш! Не ми беше јасно.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Тогаш не викна директорот за да не праша кои се овие девојчиња, бидејќи не му беше јасно?!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Како многу пати пред тоа!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Не ни беше јасно од каде доаѓа тој звук па јас ја прашував мајка ми... мамо зошто и тропаат на баба забите...

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Кога ме виде се и беше јасно.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Имавме една учителка Илонка која посебно се грижеше за нас, само што не и беше јасно зошто ние учиме грчки, а грчињата не учат македонски и ни велеше... нели сте сите грчиња!?

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Не ѝ беше јасно колку е убава баба ми.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Мајка ми која го преживеа крлежот во увото во планинско село во минатиот век и пукнување на слепо црево во интернат во туѓина каде што ја идентификувале со плочка со бројче околу вратот далеку од дома и од родителите, почина на клиниката која е на десетина метри од моето работно место во истиот момент додека на брифингот се фалевме колку се успешни реформите во здравството.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Џон Кејл обично седеше во дневната соба, ја држеше својата виола и не се поместуваше по неколку дена.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Мо, тапанарката, беше толку слатка и срамежлива што не ми беше јасно што воопшто бара таму.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Не му беше јасно зошто тој растечки притисок воопшто ѝ е нужен на неговата земја.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Единствено не му беше јасно од каде толку расположение меѓу овие луѓе, на студот и дождот од штотуку започнатата јонска зима.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

„Пристигна, господине мајоре”, му рапортира Беренц на командантот Алфред Лит. „Веднаш? Разбирам господине мајоре”.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Меѓутоа Орде не дојде вечерта и беше јасно дека тој заправо избегнува да се сретне со Милета.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Но исто беше јасно дека не може да се остане само на онаа секидневна потреба од исчекување.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Што знаеја другите беше јасно само по себе - дека тој се стреми кон извесна рехабилитација, што е сосем природно и разбирливо.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Некогаш, пред дваесет години, тој ги одбиваше стројниците барајќи му на своето чедо што подобра прилика, а кога стројниците престанаа да идат, нему му беше јасно дека е задоволен, дека среќата го зачувала да не ја омажи ќерка си, да си остане таа со него, да не биде тој за неа втор, и спореден, поткошнат па макар и во своја куќа, без право да ја повела.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Пукна вистинска експлозија, што ги зафати и машките.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

И наставничката одвај се воздржуваше да не се насмее.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Стоев зачуден, загледував, не ми беше јасно зошто се смеат, затоа што книгата „Двојната Лота“ не сум ја читал.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Кој колку заработуваше и колку чинеше стоката што ја земаше од дуќаните, никој не знаеше да каже, но едно беше јасно, дека повеќе од половината пликови беа празни, само со по еден грош пари.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Не му излегува од глава на чистачот на чевли на Plaza de Armas сликата на љубовниот занес на папагалите што утринава ја виде во градината зад катедралата во центарот на Лима (му дојде да ја запее онаа македонската: пилето ми пее рано насабајле, ама не ги знаеше зборовите) сетуку погледнуваше на евтиниот рачен часовник од погледот му се цедеше ту меланхолија, ту нервоза оти навистина не му беше јасно зошто денеска доцни на редовното чистење чевли господинот Хозе Марио Педро Варгас Љоса - сетики се сеќавате, тоа е оној господин со убав шешир и уште поубави очи, оној што прв го виде лудакот на балконот со жалузини над крчмата Катедрала во центарот на градот, оној што се давеше во чича и папсуваше од vals peruano кога ќе почнеа веселите карневали во Лима која веќе ја нема.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

А на сите им беше јасно дека кој последен се смее - најслатко се смее.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Бродската сирена одекнуваше зарипнато, по малку задушено од маглата, Margina #26-28 [1995] | okno.mk 135 но беше јасно: бродот бараше пат, се најавуваше, прашуваше нешто, повикуваше кон себе.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Мене, секако, ништо не ми беше јасно, па љубезно го замолив да ми каже што подразбира под тоа.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Така еден ден додека ги врамувавме Мерлинките, Марк забележи дека го смета Џерард за премногу “комплициран”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Енди едноставно сака луѓето да се судруваат и да стануваат љубоморни едни на други, а тогаш тој ги тера да трачарат за спротивната страна“.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На Грдан се чини не му беше јасно зошто ја гледаше бело, па Горда се наведна поодблизу да му објасни, толку доверливо што шепотеше.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Како омацурен мачор потоа, кога реферираше во Комитетот со наведната глава, чекаше за казна него прв да го затворат, но другарите само му свртеа грб и нему му беше јасно барем толку дека е свршено со неговата кадровска кариера.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

На екипата под шаторот сега сè ѝ беше јасно, од заплетканата идеја во главата на режисерот до замотаниот филм во нивната камера, освен едно: што, каде, како ќе јадат?

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Кога заврши претставата, со грмеж во салата (дали како сценски ефект или како ровја над градот, не беше јасно), а светлата се запалија во гледалиштето, актерите излегоа пред спуштената завеса, избледена и излитена, па долго и длабоко се поклонуваа пред публиката измамувајќи само млак, пристоен но повремен аплауз.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Му беше јасно дека идеологијата имаше апсолутен монопол над вистината...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Макар што верата си беше јасно одвоена од државата, а уште повеќе од владејачката идеологија која, во периодот на сталинизмот, пропагираше и апсолутен атеизам, Афз Идриз, како мудра и умерена личност, со толерантен однос кон лаицизацијата, умееше вешто да се одржува меѓу муслиманските верници кои, главно, ги населуваа руралните области на Републиката.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

На Мајка ѝ беше јасно дека Татко наумил да го напушти Судот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Беше јасно дека другарот Чапаев ја презема сета одговорност за Татковиот избор, и покрај сите изречени и неизречени закани од помошник-министерот за правда Алал Комби...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

И сега, кога му беше јасно дека засекогаш ја беше напуштил илузијата да ги следи јагулите кон Америка, или да им се предаде на азиските далечини, тој, всушност, почувствува дека, во овој град, беше на крстопатот на својот лавиринт, создаден од западните и од источните линии на неговите илузии.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Но беше јасно дека од овој ден започнува неговото тивко оддалечување од сиџилите.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Му беше јасно дека радоста за орденот на другиот, може да биде тага за него.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Дури и последиците беа јасно видливи.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

На Татко му беше јасно дека, всушност, сѐ додека биде во Судот, ќе мора да врви како врз оптегнато јаже кое лесно, во некое непознато време, може да се употреби и како јамка околу неговиот врат.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Ми беше јасно, за тоа бев мошне свесен, но немоќен поинаку да постапам, дека она што беше започнало да умира во него, уште повеќе се забрзуваше.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

И покрај тоа што вербално не разменуваа мисли, беше јасно дека нивните души ги поврзува истата балканска потрага.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Најпосле, дебелиот снег, кој, беше јасно, ја надминуваше височината од еден метар, е пречка и за овие ѕверови.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Но и нејзе не ѝ беше јасно зошто не му го спомнува името, туку само ја пишува буквата Б.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Јас, напротив, велам дека алхемијата беше јасно присутна кај Марцел Дишан, и дека било каквата алузија кај него беше потполно намерна, во рамките на таквото интересирање за езотеричното, карактетистично за надреалистичкото движење.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Тој гледаше и слушаше како мајка му ја зема слушалката и како разговара и се смее преку телефон, но како, - тоа не му беше јасно.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

На Митко не му беше јасно што се случило и зошто е виновен телефонот.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Беше јасно, но тоа подоцна го осознавав дека ми недостигаа татковите мудри совети, да патувам или не!

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Беше јасно, прејасно, дење почнуваше новата битка да се одржи мојата жед, а ноќе бессоницата.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

VIII Беше јасно уште од почетокот на патувањето дека во родната земја влегував во вистинска полициска стапица.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Ми беше јасно дека анонимен режисер далеку одовде ги предизвикуваше моите емоции и мисли.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Но ми беше јасно дека беше предизвикано менталното двојство на А.А., како челник на единствената антиверска институција во светот, во единствената со Устав прогласена атеистичка земја во светот и неговата слободна мисла како начитан интелектуалец.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Беше јасно дека го заинтригира атеизмот на ликовите на Достоевски. Внимателно очекуваше да продолжам...

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

- Остануваат блиските твои во земјата која ја напуштивте, останува твојот народ таму и овде … рече во еден здив А.А. Беше јасно каде целеше А.А.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

III Секој во семејството, на свој начин, беше опседнат од енигмата на враќањето во родната земја, но секому му беше јасно за нашата припадност и на земјата без враќање.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Беше јасно дека започнуваше да се остварува невидливата, но најавувана и во поединости организирана реализација на казната, против моето однесување, моите зборови изречени во Атеистичкиот музеј и во двете кафеани.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Мојата мисија беше јасно назначена – како писател требаше да учествувам во изборот на албанска драма, што требаше да биде играна на сцената на Албанскиот театар во Скопје.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Беше јасно дека Х.Х. минал долго време на проучувањето на семејните досиеја.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Беше јасно дека „пресудата“ ми беше одредена во вториот разговор со А.А. во кафеаната пред „сведоци“ и се разбира Х.Х.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Во пејзажот беше јасно втиснат ракописот на времето со својата отворена вистина.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Беше јасно дека на Х.Х., му беше програмиран првиот дел од пречекот.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Сега беше јасно дека последните авторитети требаше да бидат ликовите на непогрешливите творци на комунистичката идеологија, манипулираните филозофи, како и Водачот.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Но, беше јасно дека тој повеќе говореше според инструкците од далечната Централа отколку по своја глава.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Потоа извикуваа: - Напред, дете! Уште малку! - иако на сите им беше јасно дека од плисокот на брановите детето не може да ги чуе.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Освен во времето на војната, додека го служеше воениот рок, кога годишните времиња и сиот ред на нештата преминаа во безредие, животот имаше определена шема, исто како и времето, годишните времиња беа јасно одвоени како посебни паноа на ѕидни слики, свежите и нежни денови на есента им претходеа на влажните и ветровити денови на зимата; освежителните денови на пролетта ги пресретнуваа запурничавите и неподносливи денови на летото.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Така неговиот ум не го отфрли, ниту пак го негираше она што го стори тој; едноставно не му беше јасно дека тоа го направил овде, на ова место и сега, во ова време.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Бевме излезени од кобната одаја, од видението, и мене ништо не ми беше јасно; изгледаше како ништо да не сме сториле, како само да сме ја разгледале одајата, а на лицето на Филозофот сјаеше некакво чудно блаженство и спокојство.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Препис учинивме, умножение од тој запис и го решивме“, рече Филозофот (Не ми беше јасно зошто цело време вели „ние“, кога сам се подвигуваше Филозофот, нека му е слава во Станот Небесен, но и мене ме стави до него, не ме заборави, како Господ што рече: „И каде ќе одам јас, таму и слугата мој со мене ќе оди!“).

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Не му рече: „Директоре, престанете“, туку „Фис, престани“ и мене ми беше јасно дека сѐ е готово; во еден миг вратата се отвори и влезе Земанек; рече: „Што му правите на човекот?“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

А јас гледав во него како од ровја трештен, и сѐ ми беше јасно, и ништо не ми беше, оти кажано е: во мигот на најголема светлина најмалку се гледа, и ништо јасно не е!

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ми беше јасно дека Луција не ме избрала мене за оној кој прв ќе има можност да го види раѓањето токму на тоа движење; јас знаев дека тоа движење на Луција не е и мое, и сакав ние да имаме само наше движење, и не сакав да учествувам во тоа, како што е природно љубовникот на една жена да не сака да ги носи пиџамите на нејзиниот претходен љубовник; ме излудуваше мислата дека таа дури сега ме допушта во себе, откако стекнала извесна предност во искуството со мене, откако го научила тоа движење и сега ете, ми го покажува, како што се покажува нов автомобил на некој кој нема никаков.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Логотетот гледаше стрештено во Филозофот. Не му беше јасно со каква едноставност и спокојство Филозофот раскажа за собитието, како да раскажува како ја отворил вратата, влегол во одајата и потем повторно ја затворил.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Отпрвин, не ми беше јасно зошто ми пишува тој Џеф.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Едно нешто, сепак, не му беше јасно во целава работа: Како во појасот на старецот се најде остар нож?

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Со самото тоа што никој од роднините на мама не беше стапнал во куќата откако Вера е дојдена, и беше јасно каков е нивниот став кон неа и кон женидбата на татко ми.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Од овој одговор на татко ми не разбрав ништо повеќе и ми беше јасно дека ќе морам утре да го дочекам повторното доаѓање на тетка Рајна и неа да ја распрашам.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Тогаш брат ми посака да ја посети со мене.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Ја премолчувавме таа мисла едни пред други, таа помисла ни се читаше само во очите кога ќе се загледавме во него, а тој само се насмевнуваше кога ќе ги забележеше нашите извитоперени погледи заковани за неговото лице.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Кога Зигмунд доаѓаше во нашиот дом, јас ја премолчував болеста на Сара, сѐ до оној ден кога веќе беше јасно дека таа наскоро нема да биде на овој свет.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Уште во мигот кога го видовме, ни беше јасно дека нема да живее уште долго.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Приказната за бикот, меѓутоа, нарасена со фантастични украси, ќе продолжи, а таа ќе послужи само за илустрација на нешто што и дотогаш ни беше јасно: дека таквите, или барем така опишаните небесни бикови не умираат ниту исчезнуваат, без оглед на тоа дали го пронашле или не тајниот тунел и заумните крточини низ кои ќе стигнат „до снежните планини на Кападокија“, земјата на чудата.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Уште во времено на февруарското руско официјално соопштение беше јасно оти Европа никојпат нема да ги задоволи во полна степен барањата на комитетот.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Вештачкото создавање српски интереси во Македонија беше јасно за сите.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Секому беше јасно дека врската со Сталин во овој случај е апсурдна, но тогаш, ако се појавеше и Годо, имаше шанса да му налепат етикета.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Јана и незините каприци! Откако ја запозна мајка ѝ налудничавата вдовица со глас на девојче, му беше јасно дека се работи за генетска откаченост.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Животот во воено време Сѐ уште не му беше јасно зошто во овој миг чекори како што чекори и не умееше да си објасни каде оди со толкава сигурност во нозете.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Човечката природа, сега тоа му беше јасно, истовремено и подеднакво во себе го носи престапот на Адама и жртвата на Учителот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Особено не беше јасно што точно се подразбира под „среќа“: еднаш тоа беше куп статистички параметри кои би требало да укажуваат на нечија благосостојба, висината на просечна плата или парот чевли по глава на жител.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Ниту ја слушаше, ниту ја гледаше. Беше јасно. Веќе не ја сакаше.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

И наеднаш му беше јасно дека бил толку многу луд, кога помислил дека би можел да го стори она.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Кога се отвори пердето, за момент во чудо ме погледна, се сврте кон неговиот другар и воедно негов колега, и ми рече: „Отворете уста“, а мене ми беше јасно дека, ако јас сум шерет, тој е барем 10 пати пошерет од мене затоа што едно тенко црево со камерче кое го извлече од една лигава вода во кофа, која толку многу ме потсетуваше на тенџерето на мајка ми (спомен од Соко Бања, со точки), заврши во моето грло и надолу, сѐ до желудникот.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

И ме разоткри, а кога притрчаа и другите две девојки за да побараат дозвола за сладолед, на овие од „пекарата“ им преседна муабетот, а беа и посрамени затоа што го препознаа јазикот на кој разговарав со децата и им беше јасно дека Германката - јас, сè ги разбрала, и дека оној најдобриот меѓу нив во одредени активности залудно си се проектирал некаде таму далеку со неа во Дизелдорф.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Задоволно им се ситевме, зашто беше јасно дека прометот екстремно им опаѓа.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

Сега беше јасно: овој човек, со ситно ежовско лице, беше премал за својата облека.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

За стрико Благоја сепак беше јасно - им помагаше на партизаните, ги примаше на конак нивните курири, агитираше кај луѓето за нив.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

- Значи ти не си .... - и без да ја заврши мислата сѐ беше јасно.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Да се случеше тоа тогаш, сега сѐ ќе беше јасно, ќе немаше потреба од правдања и објаснувања.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Ќе ѝ беше јасно дали ја прифаќа онаква каква е или не.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Како ден ѝ беше јасно што може да ѝ донесе само еден непромислен чекор.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Јас и сега со сигурност не можам да тврдам кој беше тој црвец што толку многу ги подјаде детските срца, - гладот ли, стравот ли, казните ли, секојдневните понижувања, студот ли, можеби оценката за карактеристика, можеби стројот и тој проклет ѕид, а можеби сѐ заедно, но од сето тоа едно беше јасно како ден, - потскажувањето, кукавичлакот и злобата почнаа да цутат во домот како ран компир.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Едно беше јасно, јасно како пролетно сонце, тоа со сигурност би била и последната казна за Кејтеновиот син.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Немаше дискусија. Сѐ беше јасно.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Беше јасно дека нивното враќање не водеше преку спогодбите во Осло, туку според принципите на меѓународното законодавство.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Реално гледано, далеку од секакви дипломатски химери, беше јасно дека се изложував на голем ризик, на опасност.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Згора на тоа, му беше јасно дека овие принципи имаа с помала тежина во монополарниот свет и конечниот решавачки збор идеше од Белата куќа...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

- Но Арафат, сепак, беше претседател на новата држава Палестина? - нагласив предизвикувачки.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

- Ако се погледне од денешна перспектива, беше јасно дека Арафат влегуваше во една од живите претстави на театарот на апсурдот на темата на владеењето.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

На обајцата им беше јасно дека ова требаше да биде, всушност, последната меѓусебна сесија за конечно справување со балканските (без)опасни турцизми, пред да ја состават конечната листа.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

На Татко конечно му беше јасно дека тие лупи требало да бидат евентуално замислена замена за операцијата на очите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во мигот му беше јасно. Камилски ги потрошил сите пари за овие книги.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Низ нивниот дискусиски филтер требаше да минат репрезентативните заемки.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

На сите им беше јасно дека ова ќе биде првата и последна игра покер на газдата на арабаџиите со балканските џентлмени.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

За стрико Благоја сепак беше јасно - им помагаше на партизаните, ги примаше на конак нивните курири, агитираше кај луѓето за нив.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Доттука се беше јасно но, сепак, во тие мигови остануваше нешто затемнето, надвор од можноста претпоставките да ги спакувам во сознание за учеството на Ема во расветлувањето на предметот.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Мене ми беше јасно уште во истиот миг дека сè што го исполнуваше тој мал отсечок од животот беше последица или одговор на мојата постапка.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Ема очигледно не сакаше тоа да го покаже и да му даде посебно значење и мене ми беше јасно дека, едноставно, тоа не ѝ беше целта, но за миг почувствував дека ја прочита мојата претпоставка и дека веќе игра на таа карта.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

На сите ни беше јасно дека не можевме да имаме подобар аналитичар од Нино.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Тоа веднаш ми беше јасно.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Во врска со настанот во домот на госпоѓа Мариела, полицајката не го спомнуваше началникот, но мене ми беше јасно дека сега кај неа преовладуваше свеста за двоглавата опасност во која се оцртуваа ликовите на Круме Волнаровски и неговата братучетка.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Александар го имаше видено само еднаш, кога по некој повод го посети нивниот огранок на Секретаријатот и се му беше јасно.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Се присети дека, таму некаде кон крајот на осумдесетите, кога веќе беше јасно дека комунизмот ќе пропадне, тој и стотина негови пријатели од факултет се собраа пред собранието, барајќи слобода на говор, демократски избори и подобри услови за живеење во студентските домови.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Веројатно и на Стојан му беше јасно дека неговата единица, пее поприлчно лошо и ако продолжи да ја турка да освојува први места на фестивали ќе си нанесува штета на самиот себе си.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Тоа и тогаш, и сега му беше јасно.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Сето тоа беше бесмислица, како што им беше јасно и на двајцата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Дури и на Винстон му беше јасно дека таа чека нешто што знае дека ќе се случи.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Долу на улицата мали вители од ветер тркалаа прав и искината хартија во спирали и иако сонцето светеше, а небото беше јасно сино, изгледаше како во ништо да нема боја освен во постерите што беа излепени насекаде.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Усните ѝ беа јасно црвени, на образите имаше руменило, носот ѝ беше напудрен; имаше дури и малку сенка под очите, за да ги направи посветли.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Според ритамот на дишењето беше јасно дека таа повторно тоне во сон.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

На сите им беше јасно дека Борко беше секогаш на високи функции, а во времето кога се одлучуваше за браната, владин потпретседател.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Ни беше јасно дека не сакаме да ги критикуваме големите медии на класичен 124 Margina #17-18 [1995] | okno.mk начин.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

... Веднаш им беше јасно дека го слушнала и го разбрала разговорот.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Уште од првите денови му беше јасно дека меѓу нив двете никогаш нема да се создаде никаква блискост. Дури ни пријателство.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Уште тогаш сè беше јасно.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Тоа можеби и беше така, но таа не му поверува. Ѝ беше јасно дека се противат на нејзиното присуство во нивниот дом.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Не ѝ беше јасно која е причината за таквата воздржаност... Можеби некој вид примитивизам.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

На сите три им беше јасно дека положбата е веќе критична...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Иако беше јасно дека неодамна била подготвувана. За Хелвиг и за неа.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

На Елена тогаш не ѝ беше јасно, зошто Марија толку се распрашува за нејзиното вработување.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Не ѝ беше јасно како не можеле да најдат начин, почесто да ја посетуваат.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

На Хелвиг му беше јасно дека во овие нови околности во неговиот живот, заради оваа жена со која веќе живее заедно, не би можел сам, без нејзина согласност, да одлучи да го бара детето.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Му беше јасно дека е кукавица.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Браната за контакти беше јасно ставена од денот кога им рекоа дека ќе се хранат одделно.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Од каде ќе дојде тој спас, не и беше јасно, но постоеше во неа надеж и таа машки се држеше пред кадијата.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Војничето ја погледна замислено. Беше јасно дека таа му бега од сценариото. Не знаеше како да се однесува.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

На Татко му беше јасно дека беше започнат ловот на домашните сталинисти.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Уште пред тоа, ми беше јасно каде води фашизмот!

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Беше јасно оти ја бев заслужил оваа голема наклоност на Мајка да се грижам за книгите, по објавувањето на романот Татковите книги, во која се раскажуваше нејзиниот живот, нашиот живот.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Беше јасно дека пакувањето со мраз не го даде посакуваниот ефект, и се испостави, дека дежурната сестра која што требаше да му даде шише виски немала поим што значи шише виски во реалниот свет и му дала виски во болничко шишенце кое го испил во една голтка.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Тоа воопшто не го фатило. Како и да е, беше премногу доцна за враќање.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Од една страна помамата понеа во мене беше разбудена до подивување, а од друг ми беше јасно дека тоа ќе ми биде пуста желба што ќе ме измачува.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Но сега веќе на Еда му беше јасно дека одлагањето на потврдниот одговор е само добивање во време што на Германија ѝ беше потребно за да го смири, за да го наговори да ја прифати вистината онаква каква што му ја кажува таа.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Чекореа. Далеку, во некој дол, висеше над земјата разредено млеко на сињак; и не беше јасно дали таа лепкава маса се креваили паѓа, и се впива со уште незагреаните пори на земјата.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Му беше јасно дека сталинизмот, во еуфоријата на победата над фашизмот, во првите години, не си ги беше покажал вистинските заби на Балканот, макар што овде имаше многу прилагодливи волци, готови да го овековечат.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Беше јасно дека соговорникот проникнал во неговата опседнатост од метаморфозите што ги доживува јагулата на своето големо патување кон океанот.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Му беше јасно дека човек ја носи секогаш во себе сета своја судбина во која се впишани и сите можни граници и излезите од нив.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Игор Лозински, беше јасно дека запаѓаше во нова меланхолична тирада која требаше да го води уште еднаш до вистината кон која ги упатуваше и оддалечуваше своите собеседници, пријатели: - Насетувам, веќе ви реков пријатели мои, дека немам уште многу живот за да го следам текот на овие води, судбината на овие јагули на големиот пат кон океанот и да го дочекам нивното враќање, - рече тивко Игор Лозински.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Сепак беше јасно како ден, дека со овие две личности, со овие две судбини со кои го доближи животот ќе ја сподели големата тајна.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Тоа беше јасно сведоштво дека Татко сè повеќе се внесуваше во актуелните состојби, во времето кога дојде до забрана на чување на козите од селаните, за да се создаде во градовите силна работничка класа, која би го обезбедила прогресот и би го стасала Западот, а се оддалечуваше од утописката замисла да го следи патот на јагулите.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Нему му беше јасно дека на Балканот при секое излегување од еден лавиринт го очекува влегување во друг.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Во татковите мисли беше јасно дека не ќе може да го следи патот на јагулите по реката на Запад, кон границата на својата родна земја, за да излезе на морето.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

На Татко му беше јасно дека во просторот на тихите сини води беа впишани невидливите архетипски изохипси на семејната историја.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Во неговите мисли беше јасно, барем во однос на континуитетот на власта, дека едниот тоталитаризам минува во друг, при што како константна ја насетуваше институцијата на јаничарството и јаничарите, која си имаше своја историја уште од античките времиња на Балканот, првин со македонската фаланга, па Римската Империја, со преторијанската гарда.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

За Татко беше јасно како ден каде целеше мислата на Игор Лозински, макар што се оддалечи од основната тема за која беа собрани во ноќта.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

На Татко сега му беше јасно што сакаше да му каже Гури Порадеци.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

На Цветан Горски му беше јасно каде целеше секретарот.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Колку што небото над нив беше јасно, толку овде околу нив сè изгледаше загадочно.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Потстана и Бојка. - Божем некоја случајна гостинка, и тоа в бело, а тебе толку те вознемири! - рече таа, но мене не ми беше јасно дали станува збор за прашање или за прекор.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Веднаш ми беше јасно дека ќе седнам до него: Еве, миличок, да го земеме за пример канаринецот на мојот комшија од петтиот кат.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Туку сега, за да не ја срамотат, готова е заради утрешниот ден и за споменот да го даде меновникот, да се откаже од дел од својот живот, иако и беше јасно дека и тој чин е недостоинствен и низок.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Зар не знаеш дека Енвер Хоџа братски не прими, а ти му го крадеш стрништето, а?

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- Зар си толку гладна? - праша едноракиот.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

- „Троа пценицка...“ – ѝ се гаври тој в лице.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

И другите по неа, ама пак на сите нешто не им беше јасно.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Да, сѐ му беше јасно.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

И нему не му беше јасно како се извлекле од водата.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

А уште идната недела ме тера да му вапцувам јајца иако беше поблизу Божик одошто Велигден.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Меѓутоа, во мојот видокруг сѐ беше јасно.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Од самиот почеток на обуката ми беше јасно дека дон Хуановото учење содржи внатрешна кохезија.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Потоа отворивме друга врата која веднаш ми разјасни каде дотогаш се криеле садовите и тенџерињата.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ема гледаше во бројките, но ништо не ѝ беше јасно.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Јас се извинувам... јас не знаев... - се обидував да се оправдам, иако навистина не ми беше јасно што толку страшно сум сторил.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Не е можно да смрдам, си мислеше.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Почна полека да ги откопчува копчињата на палтенцето.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Не ми беше јасно ништо, само гледав како Бистра и Мони ме гледаат и слушав како сестра ѝ на Бистра заедно со Јасмина го сечат воздухот со лулашките.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

„Бев кај Темјана, мамо, нешто не ми беше јасно во написот за еколозите од „Димитар Миладинов“, па ми објасни.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Ми беше јасно дека се работи за прашање од стратегиски карактер, претходно добро обмислено, имајќи ја во суштината и француската поддршка во интегрирањето на Република Македонија во Европската унија.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Се чувствуваше преморен. Не му беше јасно зошто се наоѓа на подот во фитнес-клубот во четири часот наутро.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Дека Ирис никогаш нема да го засака Р беше јасно уште во трето одделение, кога му забоде молив во десното око штом тој ѝ намигна.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Ми беше јасно дека немам никакви шанси во тој момент да разговарам со неа за случката со дедо ми.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Слушам, зборуваат комшиите за некакви тепачки крај чешмичето, - божем случајно приспомна, а мене ми беше јасно дека знае сè.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Ништо не ми беше јасно.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Ништо не ми беше јасно.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Ништо не ми беше јасно.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Јас се вознемирив зашто веднаш ми беше јасно што наумил.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Се раскомотив малку и се покрив. Барав нежно да ми пријде, а тој ја затвори вратата, ја заклучи и го зеде клучот.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Дали и мене ќе ми “отфикарат” некое казниште како што ѝ се случува на Мила, или ќе минам само со вербални воспитни мерки, како што има обичај да рече татко ми?