бев (гл.) - потполно (прил.)

Таа стварно веруваше во тоа дека на нервна база можно е да се одлета и на Месечината...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Вадим пак беше потполно скршен; чувствуваше дека се наоѓа во безизгледна и нерешлива ситуација и тоа воопшто не беше онаа нерешливост со која се сретнувал порано, едноставната и здодевна нерешливост на математичките проблеми; единствено веруваше во времето, кое ќе го спаси од ситуацијата...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Уторо беше потполно мирно, тивко, како да сакаше насекаде да ја проникне, проткаја сета своја смирена тешка тишина, која владееше над селото.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Луѓето на амфетамин, всушност, и немаа свои станови, тие имаа „гнезда” - обично една или две соби, коишто можат да примат 14 до 40 луѓе, кои главно беа потполно параноични, бидејќи некој можеше да им го украде нивниот единствен Меџик Маркер или да остави вода во бањата па да се поплави аптеката во приземјето или било што.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Од друга страна, клинците на есид навистина изгледаа среќно, уживајќи во малите работи како што се прегрнувањата и бакнежите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сан Франциско сцената ја чинеа бендови и публика кои живеа заедно и ги делеа искуствата, додека, од друга страна, Велветите беа потполно оддалечени од луѓето - мислам, буквално свиреа со грб свртени кон публиката.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во раните денови на Велвет Андерграунд, сите од Фектори таму поминуваа доста време и заедно се спуштаа во чајнатаун околу два наутро, а потоа на Флик на Втората Авенија на сладолед во четири или тука некаде.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
” Погледнете ја оваа соба - низ прозорците не се гледа ништо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во меѓувреме Хичкоковата популарност сѐ повеќе растеше: тоа беше едно од оние среќни времиња кога публиката беше потполно во право.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Никогаш не бев потполно сигурен која од нив порано бил машко.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
5. Пред многу години во Чикаго ме замолија да направам музика за двајца играчи кои ги забавуваа гостите на игранката на бизнис-жените одржана во салата YWCA.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во тивката соба слушнав два звука, еден висок и еден длабок.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Потоа го прашав инженерот кој работеше тука зошто чув два звука ако собата беше потполно тивка. Тој рече, „Опишете ги“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас, напротив, велам дека алхемијата беше јасно присутна кај Марцел Дишан, и дека било каквата алузија кај него беше потполно намерна, во рамките на таквото интересирање за езотеричното, карактетистично за надреалистичкото движење.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Небото беше потполно прекриено со облаци и слаб, ладникав ветар дуваше во нивните наводенети алишта.”
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Како некаква бездна да зјае помеѓу оние кои меѓусебе се сметаат за нормални, и оние кои нормалните ги прогласиле за луди.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога синот исчезнуваше во зградата, мајката стануваше, и лицето веќе ѝ беше потполно изменето (како на него одеднаш да се спуштила некоја несреќа, но не нова, тукушто дознаена, туку некоја долга несреќа, која веќе не предизвикува ужаснување туку се носи со некакво помирување кое во себе има само мачнина), и со уморни очи, и исто такви движења, се упатуваше кон излезот од Гнездо. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но, младичот беше потполно вон себе, нервозно ја зграпчи за рамениците, ја затресе и се развика: „Кажувај!“
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, забележете дека почетната точка на научното објаснување беше потполно неочекуваното и навидум неверојатното согледување дека со спојување на два прилично активни гаса можеме да формираме течност и тоа таква течност чии особини радикално се разликуваат од својствата на нејзините составни делови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Нека е со среќа, свате! Целата оваа церемонија се одвиваше во потполна трезвеност, зашто масата беше потполно празна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Моето правило на играта беше крајно едноставно, беше убаво, глупаво и тиранско: ако некоја жена би ми се допаднала, ако би ми се допаднала жената што седи наспроти мене, ако би ми се допаднала жената што седи наспроти мене крај прозорецот, ако нејзиниот одбледок на прозорецот го вкрстува погледот со мојот одблесок на прозорецот, ако мојата насмевка во прозорскиот одблесок го вознемирува или му причинува задоволство или му станува одбојна на оној женски одблесок врз прозорецот, ако Маргарита ме види како ѝ се насмевнувам на Ана а Ана ја наведнува главата за внимателно да може да го испита затворачот на својата црвена чанта, тогаш имаше игра и тогаш беше потполно сеедно дали насмевката ќе биде уважена или возвратена или занемарена, првиот став на обредот и не оди подалеку од тоа, од насмевката што ја лови оној што и ја заслужил.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Претставата беше завршена откако неговата облека беше потполно исчистена од остатоците на јадење, а нејзиниот сопственик беше фрлен на тротоарот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Хипи љубовта веќе беше потполно застарена. 68.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сите до еден беа потполно нормални луѓе.  Ако некој, кој инаку е нормален, се жли на халуцинации, зарем не мислите дека психијатарот треба да се посомнева дека со таа личност нешто не е в ред?  Јас не морам!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но, Кафеаната Јамајка беше потполно апсурдна работа”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не треба да ви кажам дека и плочата беше потполно растурена.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сè додека со диктат одозгора не се реши дека не е дозволено да се види нешто што другите не го гледаат, да се слушне нешто што другите не го слушаат, или да се чувствува мирисот кој другите не го чувствуваат, сите ние не мораме на ист начин 62 Margina #21 [1995] | okno.mk сè да доживуваме.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А: Оууу! Незгоден удар за вашето пријателче. А што не било во ред со грамофонот?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тркот им беше потполно изедначен со брзината на возот, па залепени за стаклото на прозорецот, се спојуваа со движењето, со натежнатите темнини, со таинствениот сопатник, со мене – во запрена сцена од дамнешното некогаш. Или, можеби, од секогаш...
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Нашето разбирање беше потполно.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во тоа време беа потполно без пари.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Го стиснав со прстите, го помирисав, но тоа ништо не ми кажуваше бидејќи нервите на јазикот ми беа потполно анестезирани од кокаинот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сега живеам меѓу “другите” и тоа е неверојатната приказна која морам да ја раскажам.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Како личност јас бев потполно шокиран, но како уметник, којшто не е 100% вистинско човечко суштество, не ги доживеав промените толку бргу.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)