бев (гл.) - незгодно (прил.)

Доста се понамршти малку, ѝ беше незгодно да рече „не знам"; да рече „знам“, — дали ќе ја услагоди некоја работа ако ѝ даде Митра, та почна да ги собира рамената.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој беше затворски управник.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Беше незгодно вака, наеднаш да се прифати таа, само да се посегне раката и да се земе. Најмногу заради Змејка во ќошот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Негова работа е да ги натера луѓето да зборуваат или нешто слично.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вера молчеше. Јас не знаев поради што: дали чекаше татко ми натаму да и раскаже за оваа посета, или едноставно и беше незгодно што било да праша.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тој рече: „жалам“. Му беше незгодно зашто знаеше.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)