бев (гл.) - затворен (прил.)

Целото лице му беше затворено, непробојно, а јачината што ја праќаше беше јачина на челик, спој на заварено ковано железо.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но старецот ништо не го чудеше.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сестра ми се плаши зашто еднаш ќе останеше без око. Ѝ го извадивме осилото од клепката, но окото ѝ потече и две недели ѝ беше затворено.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Нешто во него еднаш засекогаш беше затворено за човечки чувства.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во црквата ни дадоа да јадеме, а јас не можев, грлото ми беше затворено од жлездите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)