бев (гл.) - вчера (прил.)

Седат прибрани и потопени со мисла и душа во тоа што беше вчера и во тоа што ќе го донесат најблиските часови.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Последен пат кога нешто имаше в уста, беше вчера, пред да почне советувањето. Пексимид и планински чај.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Те изгубив еднаш, ќе издржам да те изгубам уште еднаш, крајот не беше вчера, не е ни денес, никогаш нема ни да биде.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секогаш ќе најдеме начин како да стигнеме еден до друг, со нашата судбина и нашата борба против суровоста на времето.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Сѐ уште, како да беше вчера, пред неа стоеше фотографијата на Томо ставена во едно од покајничките писма.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дали тоа беше вчера?
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се чинеше како да беше вчера, кога тиквичките и краставиците беа нежни ливчиња што ѕиркаа низ кората на земјата за да излезат на сончевата светлина.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Авторот излезе од ресторанот „Пушкин“, искачи нагоре до центарот, тука подзастана, поразмисли и заклучи дека заради прездивнување ќе слезе тука в десно и ќе оди да седне на уште едно кафе на отворено каде што беше вчера.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А како да беше вчера.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Пред приколката на Галина правевме скара, салати.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Срање. Можеш да ја земеш истата таблета 100 пати и таа 100 пати ќе биде различна. . . и тоа е прекрасно!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Прифати го тоа - тоа е живот! Вчера беше вчера, а денес е денес. Немај очекувања.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чепка и во она што беше вчера и во она што е денес.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Оттогаш поминаа дваесет, триесет векови, но јас за сè толку живо си спомнувам, како тоа да беше вчера, вчера изутрина, за појадокот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Така беше вчера, така е и денеска.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Неврописихијатарот, во инерцијата на своите прашања, не ја разбра Мајкината иронија, па продолжи: – А кој ден бевме вчера?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
29 Но тоа беше вчера. Дождот сега попушташе, и децата се тискаа низ големите дебели прозорци.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)