бев (гл.) - безгласно (прил.)

Тоа беше безгласно смеење на човек што не знае да заплаче, туку, сеедно, и на друг начин го искажува својот јад.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Го наслушна шумот во грмушките отаде потокот, ја отвори устата. тоа беше безгласно смеење на човек што не знае да заплаче, туку, сеедно, и на друг начин го покажува својот јад.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)