бев (гл.) - удрен (прид.)

Како да беше удрен со куршум, но не однадвор ами однатре.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На него беше удрен и царскиот печат со полумесечина и ѕвезда.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Што беше удрено од Бога, остана на полето, што беше фатено од далгите беше однесено прудолу.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На сите лица како да беше удрен еден печат од некоја страшна и семоќна рака.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Таа никогаш не беше удрена од никого. ’Ржејќи како разбеснета ѕверка, онака избезумена, истрча на улица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Тој толку чисто турски зборуваше... почисто од секој Турчин... - почна да се правда командирот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)