бев (гл.) - составен (прид.)

Наскоро се пројави потреба од помошна литература која беше составен дел на истражувањата и филологот воодушевено се фрли на работа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Или, можеби - што беше најверојатно од се - работата се случила затоа што чистките и испарувањата беа составен дел од механизмот на владеењето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Насловот на досието беше составен од првите букви на нашите имиња, Нинослав и Ема.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Оркестарот беше составен исклучиво од мажи, од кои повеќето ја имаа заминато педесеттата.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Јас гледав во формуларот: на него беше составен еден ужасно патетичен текст, во кој најгоре, на почетокот, стоеше: „ЈАС“ (подоцна многу размислував за значењето на заменката „јас“ во партискиот и општествениот живот, воопшто), „Потресен и огорчен од она што се случува денес со здравиот народен дух и народната уметност, која е обесчестена, пристапувам кон Партијата на здравиот народен дух и се обврзувам дека дење и ноќе ќе работам на поткревањето на тој дух до степен на усвитеност, дека ќе му ги вратам часта и достоинството и дека...“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Меѓутоа, размерите што ги беше зела ВМРО со дејноста на својот легален и нелегален апарат беа толку големи што ЦК, да беше составен дури од професионални револуционери, пак не можеше да одговори на созреаните потреби за пропагандата, агитацијата, подготовките, обуката, камоли пак да раководи со револуционерните дејствија во цела Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За него идентитетот, конечно, беше составен од повеќе припадности.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Екипажот на „Кошчушко“ беше составен од околу 50 лица.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Горењето и гаснењето беа составен дел на човековите желби што се распалуваа во внатрешноста и се гасеа веднаш во нивното остварување или пред немоќта од нивна реализација.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тоа е раката на Нора што го исцртува лицето на пријателката како лице на анѓел.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е мечот со кој се служеа во војна, а кој е повеќе спомен отколку оружје.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е Елвира де Алвеар, која во грижливи тефтерчиња напиша еден долг роман, што во почетокот беше составен од зборови, а на крајот од нечитливи и неодгатливи знаци. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 116
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)