ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Трупот на мојата верба беше преполн со стршлени, кои се котеа тука, како избезумени.

- Добар ден, Гоце! И добро ни дојде! - одговорија сите.

Дворот беше преполн со ученици.

Одајата внатре беше преполна со луѓе.

Беше недела која ја посетив црквата. Беше преполна со луѓе, кои дошле во црквата колку заради службата, двојно повеќе за да го чујат хорот а неговиот концерт претставува вистинско уживање, па и спектакл...

За да се одмориме од патот влеговме со мојот пријател во познатиот париски ресторан и кафеана „Кај двајцата Магота“ која е стара стотина години а која беше преполна со гости.

Салата беше преполна иако влезниците беа прилично скапи.

Беше преполна со луѓе а имаше и такви, на кои им се отстапуваа книги за користење во специјалните читални.

Таа вечер салата беше преполна со луѓе кои по ништо не одаваа дека дошле овде да уживаат, на своевиден начин, во она што пред нив ќе се прикаже на театарската сцена.

Обата брода, сите нивни внатрешни простории, беа преполни со елементи на мебел, но дрвото, како материјал, отсуствуваше потиснато од полиуретанот, кој овде беше демонстриран со сите свои функционалности.

ЖЕНА паркот во тој период беше преполн со МАЖИ осиромашени стечајци кои играа шах.

Типот возеше џип и беше преполн со пари, но имаше непроценливо ситна душа.

Во Каиро падна во несвест заради заврзаните црева, испуканите чиреви во стомакот и запалувањето на стомачната марамица, а бидејќи болницата беше преполна, внесоа кревет во заедничкиот клозет, за еден грчки хирург да ја усере целата работа и му го зашие своето заборавено шише виски; па тогаш на реденка го исфукаа арапските болничари, а една сестра украла пеницилин, па затоа му даде инекција карбол; потоа доби трипер во газот, па еден замислен англиски доктор го клистираше со врела сулфурна киселина, а некој германски практичар на Технолошка Медицина му го извадил слепото црево со рѓосан отворач за конзерви и ножици за лим (за него теоријата за бактериите беше „чиста бесмислица“). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 23

” Цицам ужас од лузната прободена со игла, подводниот врисок на тапите нерви им праќа предупредување дека доаѓа времето на копнежот, печат угризите на беснилото...

IV Татковиот живот низ меандрите на балканскиот егзил и понатаму беше преполн со парадокси.

Подот беше преполн со распарталени книги, медицински списанија, прашливи и незавиткани кутичиња од примероци на лекови.

По агресивните прескокнувања преку прагот, влегуваа во работилницата, и Милан се разлутуваше поради тоа зашто не сакаше тие да му ја гнасат работилницата, која беше преполна со секаков вид столарски алати и остатоци од дрва, алуминиумски ленти, конзерви со боја, четки за бојадисување, завртки и шрафови, што по големина беа класирани во стаклени тегли.

Горниот дел на масичката, што секогаш беше преполн со нејзини работи, сега беше празен.

Друмот беше преполн со луѓе и од силните викања не можевме ништо да разбереме, ама добро знаевме што се криеше зад викотниците, молењата и плачот.

Таа ноќ паркот во Гнездо беше преполн.

Камионот беше преполн со преплашени луѓе.

Толпата, правејќи круг, се беше насобрала околу централниот дел, и се туркаше да ги види луѓето со костими од перја, луѓето со капи во форма на клунови и големи рибји опашки, луѓето со облека натопена во боја црвена како крв, луѓето со ангелски и пеперуткини и птичји криља, луѓето скриени во огромни јајца на кои имаше отвори за нивните очи, луѓето под долги сини чаршави кои беа река, луѓето со труби кои ја најавуваа апокалипсата, луѓето кои се прпелкаа по црвениот чаршав и гореа во вечниот оган, луѓето кои лежеа на синиот чаршав и уживаа во небесниот спокој, и еден човек со крст на грбот, кој гледаше нагоре кон мракот и извикуваше: „Господи, Господи, зошто ме остави?“

Авионот беше преполн, а неговото седиште беше последно и до прозорецот (ете ти..).

Кафеаната секогаш беше преполна: влетуваа во неа Ѓупките со дајрињата в рака, пееја, се виткаа, ја тресеа снагата; гледаа луѓето ококорени во нив, пуштаа раце кон нив да ги фатат, да ги штипнат, но тие како јагули се извиваа и избегнуваа од дофатите; кога ќе им ги собереа парите на луѓето, излетуваа надвор без поздрав, без збогум; утредента пак влетуваа со тие опојни песни и со тоа лудо тропање со дајрињата што свеста ја земаа.

Акумулаторот се испразни и автомобилот не сакаше да запали, на враќање дома домофонот не сакаше да заѕвони, клучот не отклучуваше, па, барајќи преноќиште, дознав дека хотелите беа преполни и сите хотелски соби беа издадени.

Стегната во фармерки и кратка тексас јакна беше преполна со живот.

Автобусот од Скопје за Куманово во тоа време од денот беше преполн.

Беше недела пред Прочка. Трпезата пред велигденскиот пост беше преполна со јадења.

И навистина, на вратот му висеше бакарно крвче, блештукајќи на сонцето.

Зад оградата, во нивата што беше преполна со пурпурни цветови, еден јужносвештенички фустан, под шапка со широка периферија, со брзи движења отстрануваше црви од лисјата.

Оној час кога заспа - чашата беше преполна.

Собата беше преполна со букети цвеќе.

Беше близу дваесет часот и продавниците за алкохол во кои одеа проловите ( ги нарекуваа „ пабови“ ) беа преполни со муштерии.

Иако „собата за проекции“ беше преполна со каучи и стереа и телевизори, сите чувствуваа дека внатре се случува нешто што има врска со бизнисот.

Мајка влезе во нашата училница кога таа беше преполна, со родители и со ученици.

Кога ја истрошив целата ролна тоалетна хартија, се сетив како мајка ми постојано ме плашеше дека ќе сум ја затнел шолјата, но тоа беше само едно блиц сеќавање кое се разви единствено кога се обидов да пуштам вода и да се збогувам со мојата неколкудневна тежина.

Во таа подземна просторија одеднаш пред мене се отвори огромна, темна и стара кујна, каде што очигледно се подготвуваа сите поголеми зафати, бидејќи беше преполна со големи тенџериња, со прашоци за миење садови и разновидни сунѓерчиња, а до мијалникот стоеше и еден голем старински фрижидер.

Бетонската патека беше преполна со деца и со возрасни, па и на сите прозори и балкони свртени кон змијарникот излегоа многу љубопитни.

Ваш Клод Диран.

За жал кога ми стиgна поканата за презентација во Скопје (во Францускиот културен центар во Скопје, во присуство на преведувачот Патрик Крисман, кој од Тирана пристиgна со обезбедување, з.м.) на вашите книги, мојата агенда веќе беше преполна.

Дема-Ел- Фна беше преполн со жонглери, танчери, раскажувачи, дечиња кои вртеа стомнени коли со нозете, просјаци без нозе под анимирани холограми кои рекламираа француски софтвер.

Лете, преку ден никој не игра тенис на тој пекол, само рано наутро и доцна попладне.

И тргнавме. Тениските игралишта беа преполни.

Беше 10 октомври, веројатно поради утрешниот празник, возот беше преполн.

Тоа лето Охрид беше преполн со Срби кои пеколно лажеа дека се сите добри богати фраери од центарот на Белград што, претпоставувам, во поголем дел не беше вистина, но девојките беа испраксирани да глумат дека веруваат во секој нивни збор, сѐ во служба на добар летен незаборавен провод.