бев (гл.) - поинаков (прид.)

Текстот на овој пруски патописец го знаев од порано, но сега целата моја ситуација беше поинаква, така што, имав потреба пак да го прочитам. Го читав со трепет.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Џерард беше поинаков, тој земаше даунери како плацидил; неколку даун-а, малку ЛСД, малку марихуана, но ништо редовно. 166 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од 64. до 67. движечка сила во Фектори беше амфетаминот, а Џерард не го земаше.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во секој случај, се сложија дека не го измислиле сојузниците.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И самиот негов израз на вечна добрина, беше поинаков.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Жените нивни, исто така, беа поинакви: некоја темна сета преминуваше преку нивните лица...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Френк беше поинаков од брат му, комотно можеше да ѝ припаѓа на друга националност, личеше на родот на мајка му.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Односот на Милан кон петлите беше поинаков.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Краставата жаба, која го замени гуштерот, беше поинаква, беше безбојна.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но со мене беше поинаква работата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Како што куќата, која беше различна од редиците униформни и монотони куќи од тули во Идн Парк, така и семејството Адам беа поинакви од луѓето што таа ги познаваше.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Поврзаноста сега беше поинаква, слушаше како таа дише, како душата нејзина пее.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но за среќа Оливие и Ален беа поинакви.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Бреда - тоа е нејзиното име, Бреда Друнхил, на самиот звук на нејзиното име се топев - Бреда беше поинаква.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Конечно, по две недели од патешествието во Рајнбек, таа ме повика во својот стан. На пијалок, рече.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вечера. Мирна вечер пред теве.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не знам зошто мислам дека нештата ќе се променеа и дека животот ќе ѝ беше поинаков... ама знам дека таа сигурно ќе си останеше истата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ги исправив рамениците и воздивнав за да не паднам со лице врз својата сенка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нивните сметки беа поинакви. - Нивните сметки се исти како и моите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не можев да не се свртам. Забелот сега беше поинаков, згуснат и замаглен. Онисифор Мечкојад не стоеше меѓу стеблата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гордо отиде оставајќи ги да се надеваат дека сепак ќе легнам. Но не со тебе, не со тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Како ништо да не сфаќаше сериозно барајќи во се само игра и поминување на времето до мрак, кога можеби беше поинаков од секој друг и од себе сега.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во гестовите имаше манири на жена од повисок ред за кои таа беше свесна, но нив им придаваше некакво значење само во врска со сознанието дека со таквото однесување за другите беше поинаква, необична и интересна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Вие бевте поинакви во сè, а тој го надополнуваше пустошот што виеше зад вашите празни зборови и постапки.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ако го направев тоа, сигурна сум дека вистината во која денеска двајцата се давиме ќе беше поинаква.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Дури и имињата на земјите и нивните форми на географските карти беа поинакви.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чувствата што ги регистрираше беа поинакви од оние што тој ги чувствуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја имав и во Бари, во Бриндизи, во Венеција... – Малку не ти одеше народната носија со фризурата, ама за мене беше поинаква, полична од сите други невести на централната средба, во палатата на Квиринале.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но сега беше поинаков, бараше од Мајка објаснувања за минатото, одам­на безначајни.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А Едо беше поинаков човек.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Живеевме заедно и бевме поинакви еден од друг.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ми требаше малку време да смислам нов стих.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мастилото повторно се растече, но овојпат шарите што ги направи беа поинакви.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)