бев (гл.) - извалкан (прид.)

„Вистината мораше да се каже, зашто крпата беше извалкана со домат и јајца, а не смееше да се фрли.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сиот беше извалкан, правлив, па излезе пред колибата и на наједноставен, и најпогоден начин, валкајќи се целиот низ снегот, си ја исчисти облеката од правот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сега беше извалкан, бојата се лупеше, во пукнатините беше навлегла нечистотија; целиот беше изветвен и обезличен.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Студентот го размота завојот. Кожата не беше извалкана со измет, но раната ширум зјаеше врз големото тело.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)