бев (гл.) - валкан (прид.)

Беа валкани, обраснати, запуштени и тажни. Ништо не зборуваа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Влатко ја навтаса. Плачеше... солзите ги бришеше со надлактицата, зашто дланките ѝ беа валкани од ровка земја.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Тие стари патишта беа валкани. Кога пристигавме дома личевме на Африканци.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
На бината, на чиј ѕид висеше голем портрет на Маркос во воена униформа, со прекрстени ремени на градите и обуен во извиткани чизми (секогаш кога го гледав портретот ми се чинеше дека чизмите му беа валкани) излегоа тројца и еден по еден се претставија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)