бев (гл.) - шега (имн.)

Животот беше одвратна шега, ние бевме шегата, но јас тоа не можев да го согледам. Или инаку тој не значи ништо.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На пример, постоеја два излога во Пасажот Шоазел, а само едниот светеше, затоа што другиот беше празен. Тоа не беше шега. Така.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Јас не можев да го заборавам, или да го надминам, конфликтот. А тој не можеше никако да исчезне. ***
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)