бев (гл.) - река (имн.)

Насекаде имаше фенери, факели, и неколку силни огнови чии пламења се извишуваа кон темното небо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Толпата, правејќи круг, се беше насобрала околу централниот дел, и се туркаше да ги види луѓето со костими од перја, луѓето со капи во форма на клунови и големи рибји опашки, луѓето со облека натопена во боја црвена како крв, луѓето со ангелски и пеперуткини и птичји криља, луѓето скриени во огромни јајца на кои имаше отвори за нивните очи, луѓето под долги сини чаршави кои беа река, луѓето со труби кои ја најавуваа апокалипсата, луѓето кои се прпелкаа по црвениот чаршав и гореа во вечниот оган, луѓето кои лежеа на синиот чаршав и уживаа во небесниот спокој, и еден човек со крст на грбот, кој гледаше нагоре кон мракот и извикуваше: „Господи, Господи, зошто ме остави?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Чудесни му беа реката, мостовите на неа, вревата на минувачите и чудесно му беше и неговото присуство во тој градски простор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ни реката не беше река од самиот почеток И не е нужно да не биде понорница до крај...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Каналот тогаш беше река и ширинката и црницата до неа ги паметам.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)