бев (гл.) - допир (имн.)

Звукот, таа морничава крта трага на мртвиот вид на агентот, беше допир на сув овес. Ја гребеше кожата.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Григориј Иванович гласно воздивна, си ја забриша брадата со ракавот, и почна да раскажува: – Братче, јас не ги сакам женските со шапки.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ништо не беше допир за таа заспаност, дури ни несигурното чкртање во грлото на една брава, над која се грчеа две сенки сијамски залепени и пошироки отколку високи.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тоа не беше обично држење. Тоа беше допир преку кој љубовта се прелеваше како низ песочен часовник.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Човекот беше испотен, а од Дрина доаѓаше студен ветар; пријатен и чуден беше допирот со топлиот изделкан камен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дрвото беше толку тврдо, толку суво, што ударите на секирата во него како да не беа допир меѓу челик и дрво, туку судир на челик со челик.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)