бев (гл.) - дедо (имн.)

Никола Ангелов Јанчев, рекол Ристе, ми беше дедо, но тој е умрен сега.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Стар беше дедо Стамен и едвај се искачи по угорницата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Најчест посетител на селскитот дуќан беше дедо Иван, кој живееше сам со неговата жена неколку куќи подолу од нашата.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Дали таму беше дедо Симон?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тој беше дедо Најдо, едниот од тројцата старци – Стефан, Трандо и Најдо – кои седеа на гредата под оревот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На десната, пред крајот на нагорнината беше дедо Најдо трудејќи се да го направи првиот чекор за да ја доискачи нагорнината.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но, најчуден, најнеобичен беше дедо му на Бојан кога разговараше со дедо Иван.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Добровечер, кого бараш? – праша тој со строг глас, ама јас знаев од раскажувањата на брат ми дека дедо ми бил многу добар човек и воопшто не се збунив што така ме дочека.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Добровечер – реков и немав никакво сомнение дека човекот е таткото на мајка ми, дедо ми Баџак, кој тогаш, се разбира, уште не беше дедо.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
-Каков играорец беше дедо ти Борис... убав убав ...строен, раскажуваше една роднина на баба ми, што му била прва свршеница на дедо ми.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Па почнувавме со зеленото креденче кое од предсобјето во Мичурин се пресели на балконот во Кисела Вода, па му се загуби трагата при преселбата во Јане Сандански.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Штета што нема да се сеќава на него, добар човек беше дедо ти.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ниту можев да ја прифатам атеистичката приказна.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Инглис не беше дедо ми.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)