бев (гл.) - врв (имн.)

Тоа беше врв на суптилноста: свесно да предизвикаш несовесност, а потоа, уште еднаш, да станеш несвесен за чинот на хипнозата што самиот штотуку си го извршил.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, ова сега што се случуваше беше врв на сѐ, најболно од сѐ досега.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Летото 67. беше врв и сега сѐ почна да тече многу полека.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тоа беа врвовите од крошните на највисоките буки, со кои беше обрастена сета таа угорница, која тој требаше да ја искачува целиот иден ден.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На сета мака што ја претрга, проклет да бидам, ова ѝ беше врв.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, тоа беше врв, совршенство.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Се колнам, ни ги запали срцата. Пееше: - Ој, фашисти, проклетисти! Тоа беше врв!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Меѓу нас зборот предавство беше врв на најстрогата казна.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)