ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Останатите вработени во Секретаријатот, за кои Тодор често сакаше да каже дека е едно големо семејство кое што живее и твори под заеднички покрив, едноставно беа вработени преку врски и пријатели на пониско ниво.

Потоа, сопственикот како тужена странка, пред судот повика и двајца сведоци кои во тој момент беа вработени во неговата компанија, но овој пат тоа беа постари работници кои беа пријавени во АВРМ и беа на повисоки надзорни позиции – кои под притисок или можеби и со согласност, бидејќи се директно зависни од сопственикот за својата материјална состојба, сведочат против младиот Јакшиќ кој критичниот и кобен ден кога се случи несреќата, во име на пожртвуваноста за доброто на фирмата, а со цел „работата да не трпи“, изгуби најмногу од сите.

Ова е толку симптоматично, што сосема е чудно како судијката (В. Каловска како претседател на советот) го вреднуваше овој факт како веродостоен и му поклони безрезервна верба, кога оди далеку од секоја нормална логика.

Жените се сметаа себеси за еднакви со мажите не само поради тоа што беа вработени во толкав број, туку и поради тоа што и ним, исто како и на мажите, подеднакво им недостасуваа граѓанските права, како што докажува Хавелкова.