бев (гл.) - пропадне (гл.)

Како да беше пропаднал в земја.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Покривите од неколку земјанки веќе беа пропаднати и сега луѓето се плашеа за куќите, па со качување или со предегање го чистеа снегот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И понатаму беше врзан за столот, но беше пропаднал низ подот, низ ѕидовите на зградата, низ земјата, низ океаните, низ атмосферата во вселената, во заливите меѓу ѕвездите - сѐ подалеку, подалеку и подалеку од стаорците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бев исплашен и пијан!... Бев уште целиот зашеметен!... Дупка пијан! Канализација!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бев пропаднал уште подлабоко во окопот... Бев заглавен до бедемот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ах! се сеќавам сепак на патот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)