бев (гл.) - појде (гл.)

Вака, кога Петко ќе стане поп, тој ќе си служи на „неговиот света Илија“ за здравје, за душата од татка му, од деда му Петка, од мајка му Трна, која одамна беше појдена кај мажа си и умрените дечиња, и така ќе ги користи и овие дваесет гроша што му ги плаќаше на поп Спира за секоја служба.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Татко беше појден кон своите книги, небаре и ним да им ја пренесе големата вест.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Една разонода му стана да ги бара вестите од градот каде што беше појдена Лила.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Можеби се обидуваше да го замисли тој град, со тие миризби и смрдеи, но тешко можеше тоа, зашто никогаш и не беше пошол во вистински град, во таков град каков што го кажуваше Кирил.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ги следеше моите патувања, настаните во мојот живот, имајќи ја пред себе сигурно спиралата на моето движење во животот низ пишувањето... 1 мај 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Можеби на таков пат бев појден во преписката со Елен Лејбовиц.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Свесен дека го бие глас на слаб или никаков педагог (сега измислија и нов збор - методичар), Гого не му се мешаше многу во учењето на синот што му беше пошол по стапалките, освен што со едното око ќе ѕирнеше во неговиот блок - да види до каде е.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Доктор Миха, пак, беше пошол на пат право од работа, без да наврати дома барем да поруча ако не да се преслече, па сега добро му дојде одлежаната ракија и тврдото јајце - ракијата го загреа, а јајцето само му го надразни желудникот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И да не беше пошол на печалба во туѓина, да беше ѝ се појавил пред очи, уште тогаш, не знаеше што ќе направи место да му баци рака: дали да го погледне напоречки и да му сврти грб, или да му плукне в лице што ѝ дал такво име, од кое ќе се срами цел живот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тука го затече Андон; тој беше пошол по него, да се доразберат, да ја повторат спогодбата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)