бев (гл.) - потоне (гл.)

Колегата Вртанов и понатаму беше потонат во хартиите но околу неговите усни кружеше злочестото облаче на насмевката што јас веднаш можев да ја сместам помеѓу оние, одмаздничките.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Градот беше потонат во темнина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Иако тоа не само што не му причинуваше задоволство туку беше потврда за поразот во којашто конечно беше потонат.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Потонатите бродови повторно испливуваа на местото каде што некогаш беа потонати.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа длабоко беше потоната и ако само за неколку минути не дојдеше да ја земе, не ќе ја пронајдеше дури до пролет.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сиот дом беше потонат во онаа позната глувотија.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)