бев (гл.) - зарумени (гл.)

Кога запреа на самиот истек на реката од Езерото, во просторот каде што се мешаа бавните и брзите води, каде што се забрзуваше минливоста, на Исток небото веќе беше заруменето и окото на сонцето се одразуваше во сините води.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Образите му се беа заруменеле, усните нешто шепоткаа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)