бев (гл.) - диктира (гл.)

Вистина, не секогаш доследно и отворено, во зависност од околностите и целите што беа диктирани од историскиот момент, но секогаш со истиот интерес и основен став кон средновековната историја на Македонија од 19 век.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На тој начин градот остануваше само на својата архитектонска димензија, а и тука импровизацијата и волјата на моментот ја беа диктирале „естетиката”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)