бара (гл.) - кибрит (имн.)

Таа му го фрлаше тенџерето и бараше кибрит да ја запали куќата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Хорацио прекинува, барајќи кибрит за цигарата, кога однекаде се создава кондуктерот и му припалува: - Благодарам.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)