три (бр.) - пат (имн.)

И Мечето пишуваше по два три пати една иста вересија, која по неколку месеци ќе ја плаќа Брајан кога Петруш ќе си ги земе тевтерите и ќе му оди в село.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Една османскотурска заемка ќе ги води по два или три пата на разбирањето, но без некогаш да се стигне до вистинската смисла, како да водеше до некоја ирационална цел.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски, кој, впрочем, ја предложи на почетокот од работата потрагата по опасните османотурцизми, макар што беше мошне темелен во толкувањето на заемките кои беа под негово негова надлештвонадлежност, започна да покажува поголема нестрпливост отколку Татко да одат до крај на мисијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Секогаш кога поминував покрај црквичето се прекрстував три пати како секој добар верник и му се заблагодарував на Бога.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сѐ на сѐ веќе три пати го посетив Западот. Ми се причини убаво место за живеење.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Неговиот пријател сликар го врзува со долга врвка околу стомакот за да може од време на време да го симне од таванот и да го нарани со каша од банани која ја спрема три пати дневно.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Фјодор е сѐ повеќе во воздух; имено, неговите лебдеења се се подолги.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Ајдее, веќе три пати ти кажав. Престани да бладаш и затвори ги очите. - на Младен ракијата веќе му беше стасала до петици па ’рчејќи го совлада сонот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Три пати неделно во вежбалницата кревам три пати потежок товар.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А сите жени ќе се прекрстеа. Која по еднаш, која по двапати, а најстарите секогаш и по три пати.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Три пати подолги ми пораснаа прстите три пати посилно стегнав со забите се наведнав и го префатив вратот на твоите камењари за да те бацам.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Три пати се обидела да изврши самоубиство со сечење на вените со скршено стакло или со земање на преголема доза седативи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Низ дворот црковен луѓето тешко се пробиваат до црквата, особено оние што зад себе влечат добиток за да го подарат; калуѓерите одат пред нив, се пробиваат низ настисканиот народ и им прават пат; пред секој што носи дар, зурлите одат напред, свират, а дарителот по нив; свртуваат по три пати околу црквата со добитокот и потоа им го предаваат на калуѓерите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Свеќици, уље, филтери, гуртни. Сам штелувам дизни. Три пати бушам клипови.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Го држев во внатрешниот џеб од палтото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
А името на ветерот беше, најочекувано – женски! - речиси секоја година, некаде околу средината на мај, навечер ми се појавува уртикарија по нозете и по рацете, страшно ме чеша и ме присилува, барем три пати, да се будам преку ноќ и да се драскам како луд, долго не успевајќи да заспијам, со нервозна топлина внатре, во телото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Александар го истера валцерот речиси беспрекорно – само три пати ѝ ги згазна црвените штикли на Бојана.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Може да погодувам? Три пати?
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Барем три пати на ден да му давате од овај чај. Ама јак да биди.“ ѝ велеше на мајка ѝ.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
не се трае за јадење, некои и по три пати во денот го менуваат името и ги тепаат децата за да плачат: кога плачат не им бараат јадење, забораваат дека им се јаде, ако продолжи оваа сиромаштија, велат луѓето, не ќе ги познаваме и парите, ќе заборавиме која колку е и од колку е,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пред војната три пати го освојувала првото место на виолина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Е лели и ова не ми го веруваш, бре татко, ами кога беше ти на орање во големата нива, лели ти ги тераше Велко воловите и јас си зобав црви во браздите изорани; ами лели Велко ти рече два три пата: дедо, дедо, нашиот штрк ете го зад тебе, и ти на треќиот пат ме удри со остенот и ми ја окрши писката од ногата, та едно чудо време боледував, одвај дури оздравев.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Бакнување образ(и), три пати, традиционално - 100 евра.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Тајната е во тоа што откако пребледев, премалев и три пати си ги истурив цревата од повраќање, по ладните облоги кои малку ми ја вратија силата, решив да доручкувам, а тогаш беше 13:00 часот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
За десетина минути што поседав на пенџерево три пати препомина. Ами пред тоа? Можеби други три пати... А можеби и тринаесет пати!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Бабата Петра си направи три пати крст на градите, мислеше никој не ја гледа, ама тоа не ѝ откина на мајка ѝ на Чана.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Бабата се растревожи, ги забирша очите со крајот од шамијата, се сврте кон необичната слика со жена и децата под која гореше малото оганче, се прекрсти три пати и тивко изговори: - Блажена Девице Маријо, сполај ти, и тебе, и на Господа, за сите добрини што ни ги праќате на Земјава.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ами лели Велко ти рече два - три пата: "Дедо, дедо, нашио штрк ете го зад тебе!# и ти на треќио пат ме удри со остенот и ми ја окрши писката од ногата, та едночудно време боледуав, одвај дури оздравев.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И вечерта ме пожалавте кога Велко ви кажуше.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од тогаш па наваму, папата е сменет три пати. DD ПТ: Фред зборуваше дека се чувствувал како папа во стариот објект на Factory во Union Square.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но јасно се чу три пати, тоа беше сигурно сигналот на нашите браќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А сега... Откако ги испрати двајцата постари браќа кон Калето, беше нивни ред да носат храна, не мина ни половина час, три пати се чу ударот на металната рака врз металното топче на надворешната порта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Не му ја давам целата, - рече мајката, - ама и уште три пати толку да имаме не ќе го наситат никаквецот штом дошол.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кај жените се вратиле во она полумрачно доба кога духот на исчезнатата светлина сѐ уште скита над полињата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само една ноќ барам молк од вас, о, помлади браќа мои, и да не ја прегрнуваме со многу солзи и воздишки онаа која од трите патишта може да избере два по коишто и натаму ќе чекори жива на зајдисонце.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)