обете (бр.) - дланка (имн.)

Неизвесност ѝ ги стиска со обете дланки тешките, некако доилски валчести боски, и гори, по бедрата ѝ лазат мравки, жена е што секогаш пред спиење е возбудена.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога го заврши факултетот и ја покажа дипломата дома, мајка му му ја грабна главата со обете дланки како излупена главучка зелка и почна да го бацува по двата образа: „Убав на мајка”, повторуваше просолзена, додека тој стоеше здрвен како росен зајак.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Змејко скокна од својата постела уште во првиот миг штом се почувствува буден и по стара навика помина со обете дланки по рамената.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Шашливо ме гледаше и со обете дланки ми подаваше жар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Знаеше дека ми студи, дека со својата смрзнатост станувам камен меѓу камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)