јаснина ж.

јаснина (ж.)

Навлегуваше во неговиот мозок една јаснина како да излегол од хаосен мрак на светлосна згорнина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И каменот дури го дише овој чудесен септемвриски воздух, што си го предаваат дните со невозмутима и блага јаснина.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)