штипнува несв.

штипнува (несв.)

- Ќе те викне, велам, и се штипнувам одзади, си го прегризувам јазикот. Господ да не чуе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
-12 583 000 ДМ., добро е добро - потпевнува Фјодор и полн со љубов го штипнува овенатиот образ на неговиот пр. сликар. Отрчува во клозетот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)