чекмеџе (ср.)
Слегнеш ли долу в чаршија, минеш ли покрај дуќани - пукот и врева - работа и алат полно чекмеџе!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ја разгледа масата, ги подигна капаците на тенџерињата што беа наредени по неа, по шпоретот и ги изотвори сите чекмеџиња од креденецот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Крадец, можеби и чекмеџето му го дрпнал од појас.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Некоја таква, што ќе му ги отвори тајните чекмеџиња на душата?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Домаќинлакот беше поврзан со кафето, а не со не знам колку илјади евра во домашното чекмеџе.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Ој ти Хатиџе анумо без фереџе за тебе ќе потрошам едно цело чекмеџе бегалка те грабам кај мене во Цирих ќе водиме љубов на кинески тепих
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Запре уште на зборовите: чекмеџе, фиока на маса и малечко сандаче со клуч во кое се чувале драгоцености, касета (од турски cekmece); кревет (со потекло од грчки krevet); миндер, послан и подреден со перничиња, (од турски minder); оџак, огниште, димник (од турски ocak); ќумбе, ќумбенце, печка (од персиски kmbet); мангал (од турски mangal), маша (од персиски masa) ќунк, ќунци (од турски knk).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
