црвоточина ж.

црвоточина (ж.)

Веќе се стемнува. Лаѓа ноќта како црвотечина. Ги полни доловите пред нас до подбелениот венец од планината.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми иди и низ баџа или од некое дупче на ѕидот да влезам, вели, како црвец како црвотечина, вели Мирче. 44
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си работел црвецот во коската и потече црвотечината, нишестето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)