фаталност (ж.)
По ѓаволите! Денес самата фаталност решила да му се исмее жестоко и подмолно.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа е изразено во чувството, присутно уште од отоманското време, дека луѓето од Исток ја чувствуваат власта како фаталност што доаѓа од многу далеку, од многу високо, дури од Бога, која мора да се поднесува и против која се останува немоќен.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Вкоренети во едно тло, закотвени во едно доба, сместени во времето и просторот, луѓето меѓусебно смогнале сили да ѝ се измолкнат на фаталноста на партикуларизмите.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Пустина во која култот на автомобилите, вискито и мразот се одвива секојдневно: феномен на леснотијата покрај фаталноста на пустината.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
И фаталноста, антипод на сигурноста, ни е иста.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Беа толку измешани што често фаталноста се нудеше како единствен излез.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Веруваа во фаталноста како во еден вид нивна утешна варијанта на антиисторија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но татко ми, ако имаше нешто наследено од источната мудрост, беше чувството за спокој, трпеливост, кое извираше од една урамнотежена и припитомена фаталност, со која ја смируваше западната забрзаност.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Метафората на балканскиот козји трагизам е сигурно израз на сфаќањето на феноменот на власта, присутно уште од отоманското време, која на Балканот, се прифаќа како фаталност, која доаѓа од многу далеку и од многу високо, дури и од самиот Бог, и која мора да се поднесува и се останува немоќен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Умниот човек, велеше Татко, умее да ја потчини фаталноста, како што тоа му успева на морнарот среде разбранетото море, без оглед од каде дува ветерот, да ја одржи пловидбата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Змејот нѐ следеше низ води и на копно! Требаше секогаш да се внимава! Границите беа фаталност!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не престануваше во неговата свест играта со недофатливоста, фаталноста, како облик на случајноста, признавајќи ја како единствено можно божество.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Чадот се растури како муабетите за интелигенција, сензуалност и необична фаталност на нашата хавајска средба.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Татко во комплексното значење на касметот, како судбина, како фаталност, имајќи го на ум постојано својот ракопис за Историјата на Балканот низ падовите на империите, извлекуваше поука дека природна судбина на секоја цивилизација на Балканот била да се извиши, потоа да се распадне и на крајот да се разнесе во прав.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој беше свесен, долго размислувајќи, во рамките на својот проект за Историјата низ падовите на империите, дека процесите на чистење на јазиците, како претходница на другите облици на чистење, посебно етничкото, треба да се толкуваат и разберат со сета нивна фаталност и погубност.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
