угаснува несв.

угаснува (несв.)

Кога ноќта сосема го заклопуваше затворот и ја угаснуваше вревата, во каушите, ходниците и во дворот темнината стануваше глува и мртва.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И се кине фитиљот. Ја угаснува некое залидано ветре, ја брише некоја ветроштина. А може свирката од Јошета.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Паѓа, се распредува и над вршките од коријата угаснува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Среќа, си мислеше, што е замрачено и што тој седи така, наведнат и загледан пред себе, во жарчето на цигарата што ниту угаснуваше ниту се разгоруваше на врвот на долгиот килибарски чибук, па никој не може да насети што се случува со него и во него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)