тросед (м.)
Тики (Од под душекот на троседот вади кесичка): Ох, еве ги твоите 10 грама.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Додека тие таму имаат коитус со разни, за нив туѓи персони, јас го носам мојот тросед на рамо и замислувам, во 90% од случаите, една иста личност со огромни цицки.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Попладнето заседнавме по троседот и фотељите.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Нако седеше на троседот со главата зафрлена на наслонот, со левата рака на срцето, а десната на коленото - првата му беше згрчена во стисок, а меѓу прстите од втората држеше дополу испушена и веќе изгасната цигара.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Празна, само со два штафелаја, еден тросед спроти нив и цреп со кактус „свекрвин јазик” во аголот меѓу ѕидот со прозорци и ѕидот со слики.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ми се сруши сонот за друмска крстарица со тркала со бел ринг, фурнирани врати, напред тросед, позади тросед, штопови тенки ем високи, километража ко Јуност, мека вожња ко лаѓа...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Овде, за пет долара ти шиткаат појачало со звучници, а за дваеспет – тросед, двосед и хоклица.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Трпе мораше да седи во спалната за да ја следи лигата на шампионите додека Ратка не се тргаше од турските сапуници притоа правејќи кратер на троседот со нејзиниот корпулентен задник.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
И сега, замисли, невеста од барака (ќарена за време на земјотрес) со теписон, покриен со черга по дијагонала (од практични причини) и тросед обвиткан со најлон и захефтан со патенти како од филмот „Големата грчка свадба“ (од хигиенски причини), од една страна... и младоженец што живее во државен стан, послан со „персијанер“ и мебел од оние 15,16 ЛУЈ, од друга.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И биди среќен ако има место на троседот што се пушта зашто секогаш има и полошо: на пример, отоман во кујна покрај шпоретот на кој цела ноќ се крчка на тивко сарма од кисел купус во тенџере за ајвар, дека сте едно семејство, ама имате деца како од две, нели!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Со голем напор кревката Ивона го довлечка до широкиот тросед.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Секое утро станував во девет, јадев со кафе на балконот кој беше прилично голем и имаше еден стар но удобен тросед на кој долго се излежував набљудувајќи го небото и градот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
