триесетина (бр.)
Ќе поминат десетина минути, ќе поминат дваесетина, триесетина и вратите пак ќе се растропаат.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
А не е мала работа меѓу триесетина деца да бидеш најдобар.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Во одделението сме триесетина ученици.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Не сакаше да се предаде, не сакаше да падне, па му беше потребен уште цел час измачување и напрегање за да совлада уште триесетина метри низ снегот и да се увери дека сите напори му се залудни.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Пријатно беше да се размислува за претстојната средба со дедо Иван, но во својот прв ден во колибата Бојан мораше да размислува и за нешта кои бараа разрешување и од кои зависеше неговиот опстанок, опстанокот на триесетината овци, на говедата, кучињата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Паметам, пред триесетина години последен пат натрупа голем снег, та цела зима бев заробен во колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога влезе во дворот, со неа имаше и една непозната жена на триесетина години.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Колку убавини да се среќаваат во Париз, сепак, кога се слуша за неговите идни развојни концепции, кои треба да станат стварност по триесетина години, кај секого оживува своевидна заинтересираност, зашто се смета дека во периферните длови на овој град ќе изникне нешто екстравагантно, нешто единствено, зашто се знае дека тоа се случува во најубавиот град на светот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Трново е град со триесетина илјади жители, еден од најстарите бугарски градови, градови, престолнината на Второто бугарско царство (од 1185 до 1396 година), а во јули 1393 година на тримесечната разурнувачка опсада паѓа во рацете на Турците.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
КРАЛУПИ, тоа е еден од поголемите индустриски центри во Чешка, се наоѓа близу до Прага, на околу триесетина километри.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се случуваше во гробовите на побогатите луѓе или кај оние што биле мераклии за вино, та му ставиле во гробот да му се најдат на тој свет, - да се откопаат и по триесетина шишиња со вино, кое одлежано неколку години, имаше прекрасен вкус; шишињата се пиеја заеднички за душа на умрениот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Манастирот со населбите има добри врски по суво и по вода со Подградец, кој е оддалечен само шест километри, додека за Охрид кој е оддалечен триесетина километри, има само коњска патека низ планината што ја видовме кога доаѓавме како изгледа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Едно попладне, лебдеејќи на триесетина центиметри од плафонот Фјодор пушти ветар.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Црквата им е срушена, во воздух ја кренаа - се прозевна Пилипчук, затворајќи ја устата со дланката со истетовиран син број на зглобот. - Едно, триесеттина куќи ќе има.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На небото се појави ракета. Кружеше, потоа се обрна, се врати и полека се спушти на ледината, на триесетина метри од опсидијанскиот ѕид.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
ВОРХОЛ ВО МАРГИНА Во овој број Маргина ја почнува серијата тематски блокови за најконтраверзната личност во последниве триесетина години, човекот кој длабоко го промени мислењето за уметноста воопшто, разбрана како творење или восприемање, сеедно.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Барем триесетина луѓе што Винстон лично ги познаваше, не сметајќи ги неговите родители, беа исчезнале во една или во друга прилика.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ако успее да ја начека сама на маса, некаде во средината на просторијата, не премногу блиску до телекранот и со доволно силна бучава од гласови, и ако таквите услови се задржат, да речеме, триесетина секунди, ќе биде можно да разменат неколку зборови.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во рок од триесетина секунди, помисли тој, О'Брајан ќе ѝ се врати на својата прекината, важна работа во полза на Партијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Уште повисоко според надморската височина, е едно друго езеро, Преспанското, што го снабдува Охридското Езеро со половина од својата вода која се инфилтрира низ варовникот на планината и се појавува повторно, во изворите на Свети Наум или во дното на големото езеро, долго триесетина километри.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
