тотален (прид.)
Оваа состојба на тотална будност Мајстер Екхарт (Meister Eckhart) ја нарекува “the new moment”.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Некое мало животно, далеку од инсект со кое посакуваше да се поистовети, кога би бил тој, но повторно гледа само подвижни сенки од ветар, ѕидови,куќи и разговори, само точка во која од овој треба да премине во оној страв, или акт на тотална неподвижност, замрзнатост во време пред некои сцени за кои е потребна храброст - и одложување, единствено можно да се случи.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
А ако порекнувањето на поединецот предизвикува безгранична власт, од распадот на човечкиот род се раѓа тотална војна.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Се разбира, тој притоа мислел на идентична состојба на тотална сосредоточеност којашто некои личности можат да ја доживеат спонтано.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Луѓето сакаат да мислат дека постои тотална контрола или дека нема Тоа го нарекувам контрола.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
До почетокот на 1963. делот од мојата куќа што го користев како ателје беше во тотален хаос.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сите телевизии фураат идентична шема, сите весници исто (па го има ли тоа негде, два кретена со, до скоро, потполно исти текстови - од кои зрачат бескрајно мрзоволие и тапост - во ист ден 40 години да се појавуваат ко тотална навреда за било кое чувство за плурализам и две страни на било каков аспект!?), сите културни списанија се исти, државата е исто што и невладините организации, фондациите личат на министерства, ко да сме чувари на најсветата ебена вистина во историјата на човештвото, толку проклето оркестрирано сѐ изгледа.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Значи: маниризмот е антинатуралистичен и доследно стреми кон тотална апстракција.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во прилог на ова сведочи и нервозното затајување на споменатата мамутска изложба во Guggenheim со наслов „Апстракцијата на дваесеттиот век: Тотален ризик, слобода, дисциплина“. 134 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Но по светската промоција на тероризмот како тип на анархистичко делување и евидентните показатели за неговата тотална (скоро тотална) контрапродуктивност, верувам дека ретко кој слободен интелектуалец или анархоиден уметник би тргнал во извршување на една ваква практика.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
А волшебно е да се патува низ неа како низ едно примитивно општество на утрешнината, сложено, измешано во неизмерен промискуитет, општество на свирепи ритуали, но полни со убавина во својата површна разноликост, општество на една тотална метасоцијалност со непредвидливи последици чијашто пак неизбежност нѐ опчинува, но општество без минато низ кое би се одразило, и коешто оттаму суштински е примитивно...
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој воведен текст во каталог кој обележува педесетгодишнина на едно друштво сметаме дека токму е симбол за дното што го допреа повеќето институции од дејноста на културата, и како тотална демистификација на немалата моќ која 50 години циркулира низ тие страотни стаорски канали ослободени од било каква светлина во форма на суд, компетенција, критичка валоризација, честопати и елементарна интелигенција.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Проституцијата е тотална, електричното осветление исто така.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Режимот не можејќи да се соочи со неизбежниот пораз во рамките на тоталната изолација, настојуваше да се потврдува во градењето на бесцелните музеи, за нивната апотеоза да биде во Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Култ на беспризорноста, типично американски: тотална расположливост, проѕирност на сите функции во просторот, кој пак останува неодгатлив во своето ширење и кој може да биде совладан исклучиво од брзината.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Често размислував за моето фантомско патување низ сталинистичка Албанија: од чиј интерес беше земјата да остане во тотална изолација од Европа?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тоа што веднаш и тревожно нѐ вознемируваше беше таа тотална отсеченост од светот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А пошто наидува на моја тотална рамнодушност, во себе луди и жали на кои битанги сето тоа им го остава во наследство!
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Првите никулци на јаничаризмот можеа да се најдат во македонската фаланга, потоа во преторијанската гарда на римската империја, кај елитните стрелци на Руската империја, кај египетски Мамлуци Императорите имаа доверба во одбранбените елити на своите гарди кај кои беше тотално збришан првичниот идентитет, речиси засекогаш најдени во тотална амнезија во однос на своите блиски, на својот народ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не веруваше во тоталната демократија, зашто секој е за нешто виновен во животот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
