тенко (прил.)
Гледаше лице на момче залеано од виделината што паѓаше од високиот прозорец и од тоа изгледаше тенко и бледо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој не стаса ни да помисли на нешто како на вреденост и разжаленост; тоа остана да демне во него само како уште едно далечно, тенко, но заедно со тоа и толку злокобно знаење.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
28. ПТИЦАТА СО КРИЛА, ЖЕНАТА СО МАЖ ЛЕТА - ој ти, мисло, ти дамнешна соломонска сенко, разгрни се, постели се, на увид биди сета - се скинало ли и во тебе тоа што е тенко...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Обично со часови така стоеја со летната глава, како некое младо, тенко цвеќе на кое лошиот ветар му го скршил стебленцето, па се свиснало, вене. (Но можеби тоа доаѓаше и од гладот) Особено тоа се забележуваше кај девојченцата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Нашите девојки потсеќаа на нешто најчисто, најубаво, на цвеќенце што расцутува, на нежно, тенко тревче што се вее на благиот пролетен ветар, потсеќаа на сѐ добро што може да посака срцето.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Не можам, а да не му се восхитувам на Хорацио Цвикало на господските гестови, уште повеќе кога ќе ги поврзам со тенко потстрижените мустачиња, светлите костуми со пруги и склоноста кон дебелички жени со огромни дојки.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
На тенко - тенко конче!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Некакво тенко цимолкање, или цивкање; излегуваше од него, изгледа несвесно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кусо потстрижана коса, што очигледно и ја фазонирала некоја невешта фризерка, тенки нозе, тенки раце, тенки прсти на рацете ... сѐ тенко и издолжено, лицето и вратот исти такви, очите слични, малку искосени кон слепоочниците, темна кожа... никаква блуза и панталони.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Рече дека ставила две лажички кафе, преполнети, па затоа се исчудуваше како тоа кафето што го сваривме да се стрефи толку тенко.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Временската прогноза беше пресудна за нејзините префрлувања: - Тенко ти е кошулчето, денес ќе дува ветер, ќе настинеш! или пак - Зошто ја носиш оваа кошула и денес, вчера ја облече!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Чаршијата и така е терезија на слабостите човечки, на мајтапи и подбивки, ама и дувло на божемни силници кои дома тенко предат како мачори.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Јас сфаќав дека тој сакал да ја гледа до себе во летните вечери облечена во тенко и онака миризлива и мека.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Во влакното, иако е тенко, е нашиот ген. Сите особини на човекот се во влакното, исто како во останатиот дел од телото! – зборуваше Трајанка...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Нејзиното тело некогаш е полно, некогаш тенко како срп, со неа управува таа енергетска аура на која има влијание нивната историја, нивната промена и сите појави создадени од движењето на таа суштина – зборуваше старецот. – И човекот има своја богата историја.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Влакното што го поврзуваше животот и смртта, негде внатре, во искрвавените гради на Раде, беше толку тенко, што во потполност ја потврдуваше дијагнозата на познавачот на шепотењата на смртта Иво од Шилиговец.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Ти секогаш си ми умна, снао моја, како што е редот. И кроце одиш, и тенко предеш.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
